1. Na de stroomversnelling op de 24ste juli, lopen we door naar Lii. Aan de vlaggenmasten te zien wonen hier meerdere gezinnen

2. Het lijkt alsof een knetterharde radio ons op de hielen zit. Het is de IJscoman. Daar heeft het dorp wel wat stof voor over in deze temperaturen.  Helaas konden wij niet twee ijsjes kopen en om nu met een doos de berg op te sjouwen?

3. De eerste schuur staat open. Tot onze verbazing is het een huttenbouwer. Massief hout, zoals deze hut hier op Solhaug. Het échte werk! De hut wordt afgeleverd op een trailer zo’n 10 km verderop in de bergen

4. De mannen werken met z’n tweeën. Hij wil best op de foto en strijkt zijn haren in de plooi. Een mooi bedrijf! Zoontje lief scoort een doos met ijs… Wij vervolgen onze weg met twee waterzakken in de rugzak :-‘)

5. In het dorp staat genoeg om ‘s winters de weg sneeuwvrij te houden. Het dorp is dus niet zo geïsoleerd als wij denken. In de wei lopen zeker zo’n 50 geiten, die enthousiast op ons af stuiven. Helaas lopen wij de andere kant op. Mekkerend draaien zij zich verbolgen om

6. Achter het dorp liggen planken onder druk opgestapeld, die t.z.t. worden gebruikt voor een hut

7. Ik vertel de bouwers, dat ik op Amperhaugen genummerde balken zag, zie Tuin in gestuurd, foto 11 Dat doen ze nog steeds. De hut wordt ter plekke precies weer nagebouwd. Hier liggen stammen “uit te rusten”