1. Op donderdag de 19e juli ga ik na mijn vardetocht op Trabelifjellet naar Ringebu Prestegård. Ik neem de boerenweg en kom langs de skischans waar vroeger de jeugd uit Ringebu leerde “hoppen”

2. Een Noor die een klok in zijn tuin heeft gezet. Heel handig als je ‘s nachts wilt weten hoe laat het is 😉 Nu is het bijna half twee

3. De rivier Lågen, die langs Ringebu stroomt, heeft het er moeilijk mee

4. In de zomer is er een aantal soep-zondagen. Grappige gasten-trekker

5. Het hoofdgebouw van de Prestegård, op zich al een bezoek waard! Net als Amperhaugen, heeft de Prestegård ook de Olavsrosa (Noors Cultuurerfgoed) gekregen. Zie www.ringebuprestegard.no/

6. In ieder gebouw is iets anders tentoongesteld, ieder jaar opnieuw, zie 2017: tot tranen geroerd

7. Die oude huizen van binnen met die houten wanden, wát een sfeer en dan met die gehaakte gordijnen. Stijlvol

8. In het pand staan verschillende gietijzeren kachels

9. Je loopt van kamer naar kamer en dan de trap op en ziet veel fraais hangen, zoals deze blauwe Rondane bergen

10. Geen kunst, maar “gewoon” een stoel

11. Het werk van Anne Kristine Thorsby trekt vooral mijn aandacht. Berg met gele explosie van kleuren

12. Een fraaie engel. Er hangt nog veel meer werk van haar

13. Nog zo’n kachel. Kunst op zich

14. In een andere kamer werk van een andere kunstenaar, dat vooral geen kleur heeft

15. Hij staat er al een poosje, zie Bezoek op 14 juli 2017 

16. Het werk van Thorsby kleurt mooi bij dit glaswerk van een andere kunstenaar

17. In elkaar gedraaid glaskunstwerk

18. Er worden regelmatig concerten in de Stavkirke gegeven, maar ook hier

19.

20.

21.

22. Boven opnieuw een zwart-wit-werk. Groot contrast met het werk beneden

23. Deze blote meneer zit er al een poosje over zijn zonden na de denken. Hij zit dicht bij de kerk, dus dat komt goed

24. In de Prestegård is de ruimte, waar vroeger de pelgrims terecht konden, nog in tact

25. Daar werd hun eten bereid

26. Er liggen ook nog resten van opgravingen tijdens de bouw van de Stavkirke, zoals deze kam van been, zoals die ook gevonden zijn in opgegraven nederzettingen bij de vangstplekken

27. De keukenkast voor het pelgrimbezoek

28. Als je nu moeite had om door de voorbereidingen van de belijdenis te komen? Dan gaf je de prest wat “extra’s” en dan kwam het wel goed. Vandaar dat de prest niet zo slank was?

29. Hier wordt kunst van metaal tentoongesteld / verkocht

30. Zoals deze schop met damesbillen

31. Dat raam heb ik vorig jaar ook gefotografeerd. Ik vind dat schuifsysteem heel ingenieus!

32. Ander gebouw, andere kunst, weer andere stijl

33. Of het bij de kunst hoort of dat een vrijwilliger dit heeft gemaakt? Het is fraai

34. Ik heb foto’s laten zien van hutten die op stapels stenen staan. Hier zijn de hutten opnieuw met beton gestut

35. De boerderij. Ik hoor op de bovenverdieping zwaluwen zich flink vermaken

36. De Stavkyrkje, waar ik straks naar toe ga (cliffhanger)

37. Kunstenaar Tornbjørn Kvasbø geniet veel belangstelling. Zie de link 2017 Prestegard foto 13 en 14. Er komt een tentoonstelling in Parijs in 2018 die nog geopend wordt door de Noorse koningin Sonja 

38. Het complex dat in zijn geheel de Olavsrosa heeft

39. Ik loop aan het eind van het perceel het hoekje om

40. De rivier Lågen is aardig wat niveau kwijt

41. Over de brug lopen de koeien ‘s winters naar binnen. De stal is altijd op de 1e verdieping

42. Dan kom ik in de tuin, die door vrijwilligers (dugnad) wordt onderhouden. De trots van de Prestegard. 

43. Ik was er dit jaar al bang voor, het is magertjes

44. Ik kan alleen close-ups maken, geen foto’s van volle, kleurrijke borders. Het verpietert, niet bij te houden. Het is nu wéér 30º

45. De rozentuin is een onderdeel van de trots. Fraaie soorten, wild, nieuw of gecultiveerd. De meeste knoppen komen niet meer tot bloei

46. Een sterk soort dus

47. De schoenlappersplant doet het nog het best. Zelfs de fruitbomen zijn zielig. Volgend jaar er weer volop tegenaan, bloemen! In een normale Noorse zomer gaat dat lukken. Houd hoop

48. Een klein beetje border dan in 2018

49. Aan de achterkant van de Prestegard is het kleurloos. Sneu!

50. Als ik de tuinfoto’s op de folder zie? Ik schiet bijna in tranen

51. Voordat ik naar de Stavkyrkje loop nog een laatste gebouw. Met indrukwekkend houdsnijwerk

52. Er hangen ook wandkleden. “Dit is de droom waar ik om vraag, dat er iets wonderbaarlijks zal gebeuren, dat er mag gebeuren dat ….”

53. Als je på tur bent, kun je niet poetsen. Deze spreekt mij aan: “Het is hier schoon genoeg om gezond te blijven, en rommelig genoeg om gelukkig te blijven”.