1. Op 11 juli ben ik, op de terugweg van Snøheim, al hier geweest: de Fangstanlegg, waar men 200 vangstplekken / fangstgroper heeft gedocumenteerd op de Rondane

3. Deze tekening laat zien hoe zo’n vangstplek er uit zag

3. Ik ga opnieuw het bruggetje over en volg de route, in de hoop dat ik een aantal vangstplekken tegen kom

4. Het is een grappig aangelegd pad, maar het beslaat slecht een minimaal deel van het terrein waarop die 200 vangstplekken zijn ontdekt

5. In 1863 werden fangstgrupper voor elg/elanden verboden, in 1899 voor rendieren. Twee man werkte 15 dagen aan een 10m lange vangstplek. Als die twee mannen alle vangstplekken hier in één keer hadden aangelegd? Dan kostte hen dat 8 jaar werk! Een elg-vangstplek is 2m diep, 3,5m lang en 70cm breed. Daar pasten de rendieren ook in. Het waren rijke vangsten, want naast het vlees, werden uit de beenderen en het gewei vishaken, harpoenen, kammen, naalden en “pyntesaker” (om je mooi te maken) gemaakt

7. Op de rode stippen liggen die vangtplekken

8. Dat is er een. Sommige zijn nog diep en duidelijk, andere zijn ingeklonken. Harco en ik hebben vangstplekken op de Rondane gezien, waar het publiek niet op wordt gewezen. Geen paaltjes enzo, maar des te interessanter, omdat dit duidelijke vangstplekken zijn. Tussen Grimsdalshytta en Haverdalsseter liggen er een paar hoog boven in de bergen. In een omzwerving vanaf Vuludalen hebben we ook fangstgrupper gezien, zie Vangstplekken in Noorwegen in kaart

9. Aan de overkant van de weg, moeten er meer liggen. Ik ga op strooptocht, maar helaas. Geen vangst voor mij

10. Het onderste deel van de rode streep is de aangelegde route, de verticale streep is de wandeling aan de overkant van de weg

11. Ik ben speciaal terug gegaan, omdat ik dacht dat het een dagvullend programma zou worden. Na 20 minuten ben ik rond. Ik ga naar Folldal Bygdetun, een eindje verderop op dezelfde bergweg

12. Mocht je nog op stolpenjagt gaan? Hier staat weer een paaltje! Vrijdag is de jacht gesloten, dus haast je!