1. Op zaterdag de 14 juli ga ik, na Ringebu, Venabygd Kirke, het ophangen van de aardbeienplant, naar Sollia Kirke. Die is in juli op zaterdag en zondag van 12-14 uur open. Eindelijk zie ik de binnenkant van de kerk uit 1738

2. Net als bijna alle andere Noorse kerken komt de “prest” één keer per maand een dienst houden

3. De kerk is binnen van top tot teen geschilderd. in blauw-groen. Mooi sereen rustgevend

4. En rondom Sollia Kirke was het ook al zo mooi, zie Veldbloemen rondom Sollia Kirke

5.

6. Zo gingen de Noren vroeger te kerk

7.

8.

9. Ik ga een keer naar een kerkdienst en vraag daarnaast een rondleiding aan. Dan worden alle details toegelicht

10. Tot 2012 was de Noorse koning hoofd van de kerk

11. Zelfs het tapijt is blauw

12.

13.

14. Tot in detail geschilderd

15. Net als dit “gordijn”

16.

17. De meeste Noren worden gedoopt en doen belijdenis, in “bunad” (klederdracht). Dit doopvont is véél mooier dan die in Ringebu Stavkyrkje. Die kom je tegen als je mijn blogs doorspit van afgelopen week. Zakje brood meenemen!

18.

19.

20. De kerk werd uitgebouwd in 1840

21. De ronde balken, waarmee de muren zijn opgebouwd, zijn ook beschilderd

22. Die kleuren! De dame die de kerk open houdt (vrijwilligerswerk, toegang gratis), vertelt dat zelfs zij nog iedere keer nieuwe details ontdekt. Dat kan ik geloven!

23.

24. Nou ja, de prest heeft licht nodig tijdens zijn dienst

25. Het plafond van de kansel

26. Daar boven zijn ook nog een paar zitplaatsen. Naar de klok is de deur gesloten of dacht hij dat Paparazzi dat niet gecontroleerd heeft?

27. De Apostelen

28. S. Bartholomeus

29.

30.

31.

32.

33. Het voorportaal binnen

34.

35.

36.

37. Twee kindjes uit één gezin die slechts een jaar oud worden. “Lader de smaa børn komme til mig”

38. Op de zeer oude stalen grafzerken uit 1800 staan regelmatig vlinders. Eens uitzoeken wat dit betekent

39.

40.

41. Aan Engebret hebben wij het te danken, dat Sollia Kirke er nog staat: “Han som saa at kirke motte blive”, 1738

42. Hier kan de prest zich omkleden. 

43. Dank je wel, Engebret!