1. Op vrijdag de 13e is het écht de 13e! Ik wil vanaf het pad onder Solhaug naar Vuludalsbua of Svabu. Twee berghutten. Ik zadel de kameel… en rijd naar de Kjettingplass. Want vanaf de hut hier boven, te voet over Rv27 met die scherpe bocht? Ik ben nog niet toe aan zelfmoord!

2. Er zijn twee hutten verbouwd onder Solhaug, maar de nieuwe eigenaren hebben hek-eigenschappen. On-Noors. Vorig jaar zat er geen hek. Je kon niet op het pad komen. Ik vermoed, dat iemand geklaagd heeft! Er zit nu een hek, zonder slot. In het boekje over de Rondane staat deze sti en dan moest je Mari-Anne maar bevragen. Ik had vorig jaar nog in mijn hoofd. Wat een hekje al niet doet!

3. Ik kijk achterom op de boerderij bij de kruising Rv27 Ringebu-Folldal-Alvdal

4. Kijk ik omhoog, dan zie ik een aantal hutjes van Solhaug Camping, waar Mari-Anne de scepter zwaait

5. Bezoek! Normaal rennen schapen weg, maar deze zijn nieuwsgierig. Uiteindelijk willen ze geaaid worden, heel bijzonder

6. Als je deze GPS-chaos ziet, kun je denken dat ik de weg kwijt ben! Ik loop omhoog, begint het te donderen. Nu is het gisteren zó hard ingeslagen in de buurt, dat de schrik mij nog in de benen zit. Dus… ik daal weer af. Maar het wordt stil. Ik weer omhoog. Ben ik een stukje omhoog, vallen de eerste druppels! Op regen ben ik uitgerust, maar aan het begin van een wandeling? Dat is niet slim. 

8. Heej tweevoeter, ben jij er nu al wéér? De schapen lopen mee naar het juiste hek en willen graag Rv27 op. Vorige week hebben schapen alle bloemetjes uit de plantenbakken bij Solhaug camping op geknabbeld. Ik wil geen narigheid met Mari-Anne. De schapen blijven dus achter het hek, ze krijgen nog een aai en ik start de bus. Krigsmuseet, ik kom er aan!