1. Op donderdag de 5e juli, na de trip Bjørnhollia-Straumbu, de was enzo, zadel ik mijn kameel en rijd naar Muen om de bus bij Muvatnet te parkeren. Dat zandpad dat je ziet? Dat gaat stijl omhoog door het midden van die zadelberg, richting Eldåbu. DNT-hutten genoeg!

2. Schaap en schaap hebben hoge nood…

3. Ik steek Rv27 over en pik bij het paaltje met de rode top het DNT-pad op naar Muen / Gråhøgdbu

4. Eigenlijk wil ik naar Gråhøgdbu. Ik heb mijn rugzak opnieuw ingepakt, maar… dan spreek ik Harco wéér niet! Ik bestudeer mijn GPS en kaart en zie dat ik Muen-rond kan. Op één stuk na…. een oeps-gevalletje. Ik hoefde nog maar één heuvel over naar de hut… Rechts onder is de hut bij het blauwe vlaggetje

5. Ongelooflijk dat deze Snøsøte, een Gentiaan, hier kan overleven! Altijd wind, altijd extreem koud, droog…

6. Tot de kruising Muen-Gråhøgdbu liggen stenen platen op het pad. Die kant moet ik op, duidelijke zaak

7. Het pad hobbelt omhoog naar de kruising

8. Geef de Noren hun jacht en ze zijn héél blij

9. Aan de andere kant vechten ze voor het behoud van de Villrein, de wilde Rendieren. De hutten op de Rondane zijn in het bevallingsseizoen gesloten!

10. Een terugblik op Muvatnet waar de bus staat

11.

12.

13. Lotgenoten komen naar beneden met Langrumpa op de achtergrond, waar de loipe ‘s winters langs loopt naar Gråhøgdbu

14. Dit pad glijdt iets minder 😉

15. Deze Piplerke is druk met voeden van de jongen. Zijn bek hangt vol

16. Er komen mensen op Muen naar beneden. Gets! Stijl en grote rotsen

17. Hier raak je toch nooooooit uitgekeken?

18. De slingerende Rv27 langs Langrumpa richting Ringebu (45 minuten rijden)

19. Dit is de laatste T die ik passeer. Ik pas mijn plan aan

20. Het wordt een rondje Muen. Het weer betrekt en de 6e zijn wolken voorspeld. Dat kan hier ook mist betekenen. En veronderstel dat Harco géén rode oren krijgt?!

21. Ik zoek het pad achter Muen op

22. Dat wordt niet vaak belopen. Duidelijke zaak

23. Zo krijg ik weer een andere doorkijk op de omgeving

24. Ik zit hier pittig hoog

25. Andere koek dan sneeuwuitzichten

26. Daar loop ik dan in mijn uppie te banjeren, terwijl er soms een paadje loopt, maar doorgaans kijk ik op de GPS waar ik ergens weer een pad kan oppikken

27. Maar goed dat het zo’n droge zomer is! Hier houdt het pad helemaal op. Zie op foto 20 bij de twee blauwe vlaggetjes “Krys sud Muen” en “Krys 2”. Op de kaart en GPS zie ik, dat het pad aan de andere kant van deze rivier verder loopt. Ik klauter de keien over

28. Ha, weer een paadje. Dat loopt lekkerder en ik trap niks stuk

29. De pad-pret was van korte duur

30. Ik kom richting de voorkant van Muen

31. Zó gaat ie beter. Smalletjes maar super prettig voor natuur en mij

32. Ruwe onderbreking. Het blijft ongerepte natuur hier op de Rondane

33. Vanaf deze plek is het pad, aan de andere kant van Rv27 en Muvatnet, richting Eldåbu nog duidelijker te zien 

34. Er lag deze winter extreem veel sneeuw. Ik heb dagen gehad met -28º. Nu is het al weken extreem warm, desondanks ligt er nog sneeuw

35. Hier kom ik in de problemen. Geen pad, wel bosjes, rotsen en watertjes. Ik kom met natte schoenen beneden… kijk, zo ken ik de wandelingen hier tenminste

36. Deze drie hutten aan de overkant van het meer worden alleen zomers gebruikt. ‘s Winters lastig te bereiken + geen stroom + geen water + alleen aanvoer met een pulk

37. Vreemde kring. Als de Rondane mij nu eens influistert wat ik zoal tegenkom?

38. Het laatste stukje kom ik ordentelijk bij de VW-bus. Ik huppel bijna 😉 na 7km met het hoogste punt op 1257m, zegt de GPS

39. Ze liggen er weer, de schapen. Op Rv27, lekker warm te worden en de lastpak uit te hangen. Vorig jaar kon een vrachtwagen er niet langs. Toeteren! Geen beweging. Ze bleven stoïcijns liggen, het liefst boven op hun eigen keutels