1. Op woensdag de 4e juli is het op het terras van de hut ‘s ochtends vroeg 25º
|
2. In de zon zelfs 33º. Té warm om te wandelen? Ik ga het ontdekken
|
3. Ik loop van Straumbu aan Rv27 naar DNT-hut Bjørnhollia Daar doe je normaal 2 uur over. Ik maak er in deze hitte 3,5 uur van. ‘s Avonds hoor ik dat wandelingen van 4 uur 7 uur worden, van 7 uur 9 uur. Een bejaarde Engelsman die bijna de piepers miste!
|
4. Bij Straumbu steek ik de Atna over. Heerlijk dat koude water onder de voeten
|
5. Hier komt de rivier van twee kanten bij elkaar. Wegens aanhoudende droogte erg kabbelend
|
6. Op naar Bjørnhollia!
|
7. Kano-baar, drinkbaar
|
8. Ik word welkom geheten. Aardige lui, die Noren 😉
|
9. De eerste DNT-paal op deze route
|
10. Hier in het bos bij zoet water kan ik geen seconde stil staan of de horzels slaan toe. Ik heb inmiddels wat opgezwollen plekken, ondanks smerige smeerseltjes
|
11. De route naar Bjørnhollia heeft zomers te lijden onder de vele voetstappen. Er is een voetpadomlegging (komt niet in Van Dale voor)
|
12. Daardoor staan er van die mooie nieuwe bordjes
|
13. De Heermoes is hier verdwenen. Meer open bos, temperatuur stijgt. Puf
|
14. Hahaha, dát is de manier om wandelaars op wegwerkzaamheden te attenderen! Je legt een A4 in plastic neer onder een steen. Natuuuuuuurlijk heb ik die steen opgetild om de foto te bekijken. Wat dacht je?
|
15. Hier is bosbrand geweest. Hopelijk geen bosbranden meer in de lens, want het is zó gort droog in zuid Noorwegen!
|
16. Hier eindigt het omgelegde pad naar Bjørnhollia. De padomlegging is serieus aangepakt
|
17. Dat levert wél een verse, rode, glimmende DNT T op!
|
18. Tijdens het avondeten wissel ik met Noren loopervaringen uit, zoals deze: je kunt “gewoon” alle planken negeren. Er is toch geen nattigheid
|
19. Er zijn “fjell”regels, o.a. dat je de route-stenen van de DNT niet aanpast, zoals deze. Leuk bedoelt, maar daardoor kan de wegwijzer omvallen. De T is het sluitstuk en de vorm van dit bouwsel is altijd hetzelfde. Blijft staan in weer en wind!
|
20. Ik trippel verder door een adembenemend, zinderend landschap
|
21. Zó heerlijk die Rondeslottet als baken. Kan geen zeeton tegenop
|
22. Het lijkt Ontario wel. Daar zagen wij ook van die boomwortelstructuren omdat de grond zo rotsig is. Ik mocht toen “N” niet noemen, maar noem “C” nu wel. Puh
|
23. Goud! Multebær. Helaas verzekerden Noren mij ‘s avonds dat er in de herfst niks te plukken valt wegens de droogte
|
24. Ik mag weer omhoog. En weet je wat het vervelende is. Sta je boven? Blijkt er nóg iets hogers achter te liggen
|
25. Een deel van de route is pittig stenig. Het kan erger, maar hier huppel je niet zó overheen
|
26. Midden op de foto zie een je een forse blauwe rugzak. Ook dát kan erger. Deze jongeman haalde mij in. Ik vroeg of ik er bijna ben? “Nee, nog niet halverwege”. “Douche”, dacht ik toen. De arme jongeman werd de volgende dag afgevoerd met zoveel blaren, dat hij niet meer verder kon lopen. Hij had plannen genoeg! Ik heb hem verteld over onze ALFA’s… lotgenoten
|
27. Als de Rondane kon praten? Ik denk dat hier genoeg rendieren gesneuveld zijn in de jacht
|
28. Zo’n bergmeer is aanlokkelijk in deze temperaturen
|
29. Dit ziet er veelbelovend uit. Volgens mij het hoogste punt. Afdalen met deze hap!
|
30. Indrukwekkende ravijnen op verschillende plekken op de Rondane. De natuur heeft zich daar uitgeleefd
|
31. Ik word ingehaald door twee jongedames. Luid kwebbelend met de rugzak afgezakt, want dan wordt je rug egaal bruin. Jonkies hè? Ondertussen reken ik uit dat ik minstens 30 jaar ouder ben, dus schamen? Welnee
|
32. Onder in het dal ligt Bjørnhollia. Nog wat kilometers te overwinnen
|
33. Die grote Noorse vlag (links) is een trekpleister. Wat ik jou brom
|
34. Vorig jaar heb ik de namen van de fjellflora opgezocht. Nu mag je het doen met de foto
|
35. Naar Bjørnhollia loopt een brug over een wild stromende rivier
|
36. Ik dacht dat er tenten stonden. Het zijn zakken met stenen, waar een trap van vele meters wordt aangelegd. Als ik het maanden geleden goed heb gelezen, komen de bouwers uit Nepal
|
37. Onder in het dal ligt een oude seter
|
38. De trap is deels klaar
|
39. Met twee vingers in mijn neus, de volgende keer
|
40. Oude spullen rond een erf worden doorgaans niet naar de stort gebracht. Duur grapje namelijk. Hier is het mooi
|
41. Over de brug weer omhoog. ‘s Avonds gaan er Noren badderen in dit ijswater. Ik pak 2x een warme douche (watje!)
|
42. Vanuit Bjørnhollia kun je verschillende DNT-kanten op
|
43. Ter hoogte van de campingplaats wijzen Monnikskappen er op, dat het hier nat is
|
44. Ik eet een wafel met room en aardbeienjam met dat 1e biertje, zie Slaapzaal voor 2 bier, met uitzicht op die Noorse vlag
|
45. Om 19 uur is deze eetzaal gevuld met Noren, 1 Engelsman en 1 Nederlander. We worden bediend door Noren in klederdracht. Een DNT-dingetje. Het heeft wel wat, vind ik. We eten speklapjes, écht waar. De Noren aan mijn tafel verontschuldigen zich voor zoiets ouderwets. Met de ouderwetse stamppot was het lekker, hoor!
|
46. De rugzak weegt 7 kilo. Dat is de minimum grens voor een hutten-wandelaar met lakenzak, pyjama, extra kleding, GPS, EPIRB, kaart, toiletspullen, lenzen, bril, medicijnen, My Stim, jas + broek, e-book, waterzak (!), eten en zo
|
47. De slaapzaal heeft twee verdiepingen. Ik lig in bed nr. 3 beneden. In de andere hoek slaapt een Noor. Naast mij in de hoek in het stapelbed een Noors meisje en op de bovenverdieping nog 4 kerels. Niemand snurkt!!!
|
48. De 2e verdieping van de slaapzaal. Allemaal de standaard matrassen, blauwe kussens en dekbedden van de DNT. Kraak schoon, glimmend in de lak!
|
49. Het buurmeisje slaapt hier. Dat is het standaard DNT-stapelbed. We zijn netjes verdeeld over de verdieping, maar… in hoogseizoendagen? Dan ligt het vol + extra matrassen op de grond. Want er wordt in principe niemand weggestuurd
|
50. Het hoofdgebouw met ook nog slaapkamers voor 3-4 personen. Rechts en links nog hutten met slaapkamers voor 4-3 personen
|
51. De slaapzaal
|
52. Ook nog een hut met kamers voor 3-4 personen. In totaal biedt Bjørnhollia 90 slaapplekken
|
53. Het is het gebied van de kwetsbare wilde rendieren
|
54. Krokutbekkhytta staat op de bucket list. Het ligt aan een oud DNT-pad dat ik ‘s avonds een eindje op loop (cliffhanger)
|
55. Er zijn resten gevonden van 8600 jaar oud. Op de donderdagen is er een speciale tocht naar bijzondere plekken, maar ik wil terug. FF contact met Harco. Hier heb ik geen bereik!
|
56. Noren doen hun schoenen uit voordat zij een hut ingaan. Tijdens het avondeten staan hier nog véél meer schoenen! Zó leuk altijd. Er is een koppel die binnen op schoenen loopt. De Noren zijn té beleefd om er iets van te zeggen. Dat deze buitenlanders dit niet opmerken?! Ze moeten nog meer reisboeken over lands cultuur lezen…
|
Comments
Ingehaald naar Bjørnhollia — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>