1. Maak je cliffhangers? Tja, die moet je afmaken (vind ik). Zondag de 13e mei kijken wij vanuit de tent nog steeds op de marshes

2. De slingerapen onder de gasten hangen zich hier op. Wij, verstandige kampeerders, gaan naar Long Point

3. Op weg naar Long Point verkeren wij in zéér goed gezelschap 😉

4. Gasleidingen lopen open en bloot boven de grond

5. Met meters knoeien heeft geen zin. Big Neighbour is watching you!

6. En als het onweert? Dan kun je zonder stroom eindigen. Het lijkt “N” wel…

7. Verwarrend, deze zoetwater-kust!

8. Oneindige witte stranden richting Long Point

9. Het lijkt Skylge wel, waar David en Laura in juni meerstrijken

10. Harco wil écht proeven of het water zoet is

11. Andere duinen dan bij ons, maar het is een overvalste kuststrook

12. De Epauletspreeuw (maar die heeft het rood/geel langs zijn vleugels…) heeft een fraaie rode streep bij zijn vleugels en zingt nóg mooier! Horen? Dan moet je naar de “Nieuwe Wereld”, want hij vertikt het om onze kant op te komen

13. Roofvogels genoeg tijdens ons verblijf in Ontario, doorgaans in groepjes van 3 of 4

14.

15. De Canadese zanger of de Gele zanger? Hij is in ieder geval geel en hij zingt voortreffelijk

16. Zij zingen niet maar kletsen honderd uit

17. Dat gaas? Is om overstekende slangen en schildpadden te beschermen tegen ons

18. Hier heeft de natuur ook last van onevenwichtige situaties, zoals in Noorwegen van de wolf

19. Zij horen hier bijvoorbeeld

20. Zij zijn absoluut niet welkom!

21. Harco en ik knoopten hier visserslatijn aan met twee jongelui met hengel. Mooi visgebied. Vis vangen om te eten? Welnee, zij gooien de vangst terug. Dubbel zielig, want dan leeft de gemiddelde vis niet meer

22. We hebben een discussie over de vlaggen die hier wapperen. Dit is de Provincial Flag (van Ontario dus)

23. Ondanks het zoete water, vraagt het Ontariomeer om slachtoffers. 300 zeilschuiten vergingen!

24. Het ziet er zo liefelijk uit, maar als het water laag staat bij aflandige wind, komen er wrakken tevoorschijn

25. Wij gaan met David en Laura te lunsj. Waarom Harco zo’n glimlach heeft?…

26. David en ik eten “stickie-toffee-pudding”. Britse aangename overblijfselen (vind jij ook niet, Ron)?

27. Zelfs voor twee personen is dit een zoete, zware kluif. Ik beken nu alvast… ik bestel het later in de week nóg een keer en eet dat portie in mijn uppie op (oi, oi, oi)

28. De motorclub heeft alle tafels beteld. Wij moeten afscheid nemen. Komt er net een fraai antiek koekblik-exemplaar binnen

29. Een fantastische Chevrolet (die opa ook had) met twee antieke dames op een zonnige zondag. Met dit op ons netvlies kunnen wij wel terug naar Toronto, opdat wij maandag de 14e naar de Niagara watervallen afreizen