1. Op vrijdag de 30ste maak ik een laatste blog op Solhaug. Met gemengde gevoelens, want vertrekken blijft lastig voor ons allebei na zo’n fijne periode!

2. Zaterdag de 31ste is het ‘s ochtends -18°C. Dat wordt een koude start richting Larvik. Gelukkig staat de motorblokwarmer aan

3. Harco maakt lunsj voor onderweg

4. In een stralende zon rijden wij over Venabygdfjellet

5. Rv27 is schoon. Alleen in sommige de bochten is het oppassen geblazen. Daar ligt nog wat ijs. Verraderlijk

6. We rijden Ringebu Kommune in boven op Venabygdfjellet. Het afscheid is begonnen

7. Nog een laatste glimp op de loipe die aansluit op het niet-gebrøyte pad naar Eldåbu

8. Het is heerlijk koud. Nu ik op WH blog (2e Paasdag), mis ik die koude-droge lucht mega! Het regent hier al de hele dag en het waait flink op de Kop. Onze lijven protesteren tegen de grote overgang naar +8 en vocht

9. Traditie! Dáár houden de Noren van. Vasthouden aan zaken zoals deze al jaren worden gedaan, zoals de Paaskippen op de fjellet

10. Niet iedere hut heeft zo’n mega kip. Er zijn ook bescheidenere Paaskippetjes

11. Voordat wij bij Ringebu de E6 op tuffen…

12. De waarschuwingsborden zijn aangepast. Tot Larvik zien wij niet anders dan elandsporen links en rechts van de weg. Linke soep. Zie ook Fåvang elanden

13. Hier mogen wij 70 km/uur, maar we komen ook over hoofdwegen tussen Ringebu en Larvik, waar wij maar 50 km/uur mogen wegens overstekende elanden. De lange, sneeuwrijke winter eist zijn tol

14. Speciaal voor zus Ina nog een foto van de kilometers lange ijsbaan bij Tretten

15. Bij de brug naar Lillehammer, waar wij niet over maar voorbij rijden richting Rv4, zit deze ijsvisser met zijn tipi. Hij houdt het warm

16. De route over Rv4 over Gjøvik en langs Gran naar de E16 is op zich een landelijke vakantietrip

17. Glooiend landschap met mooie boerderijen

18.

19. Mocht je nu bij de “E16” aan een dubbelbaans weg denken? Schrap dat! Breder wordt deze niet, maar wel bochtiger. En der snelheid? Géén 130 km/uur, natuuuuuuurlijk

20. Langs de E16 naar Tyrifjorden

21. Deze twee mensen lopen de Tyrifjorden over

22. Boven Sandefjord ligt vliegveld Torp. Eén van de 45 luchthavens in Noorwegen

23. Daar zien wij de zuidelijkste loipe waar de zon het nog niet van heeft gewonnen

24. Meneer Colin Archer wacht hoogstpersoonlijk op ons in Larvik. Op de heenreis steken wij over met Fjordline. Op de terugweg sluit Colorline gunstiger aan op onze reistijden

25. Harco zeilde een aantal keren mee met de Colin Archer-race naar Stavern. Hij mijmert hier over zijn zeilverleden

26. Op achteranker?

27. Het standbeeld van Thor Heyerdahl en zijn Kon-Tiki

28. Een zeer treffend standbeeld

29 Met een blik op Stavern

30. Thor geniet van het uitzicht, net als wij

31. Het oude Stavern is een garnizoensplaats van weleer. Fraaie huizen

32. Larvik

33. Een pompeuze kerk

34. Naast het “Poësie Park”

35.

37. De ene gevel is nog mooier dan de andere in gamla Larvik

38. Er liggen twee Colin Archers, zorgvuldig ingepakt. Zelfs de mast van de grootste boot heeft een stoffen hoes

39. We rijden van Larvik naar Stavern voor het opsnuiven van oude zeiltijden. Daar is het druk! Er is een rommelmarkt aan de haven. Alleen het woord “rommelmarkt” roept een gemiddelde Noor uit zijn/haar huis…

40. We staan bij Colorline in de rij tussen uitsluitend Denen en “omadozen” die samen naar huis gaan, net als wij. Allemaal auto’s die een wasbeurt nodig hebben na ritten over wegen waar de hele winter zand wordt gestrooid

41. Onze laatste track in Noorwegen. Van Larvik naar Hirsthals in Denemarken, alwaar wij afmeren op Tornby Camping. We staan op onze “vaste plek”, voor snelle vertrekkers 😉