1. Op maandag de 26ste heeft een sneeuwstorm de buurman (hoor ik tijdens het ontbijt) en mij uit de slaap gehouden. De gordijnen bewogen en de kamertemperatuur daalt met rasse schreden. Wat wordt dit voor’n terugtocht? De sneeuw houdt het na het ontbijt nagenoeg voor gezien. Het wordt een stralende wasdag!

2. Onze slaapkamer op Breisjøseter. Het is verplicht om een eigen lakenzak mee te nemen. Er is geen stromend water, wel douches beneden en een sauna, de “do” is een trippel naar buiten (!!!) en het licht gaat klokslag 23 uur uit. Óók de elektrische warmteplaat op de kamer… Anders maakt de generator wel heel veel overuren

3. De gang en witte deur naar het tussengangetje naar onze kamer. Het groene zeil doet pogingen om de sneeuw buiten te houden. Het staat er bol van. Zie Breisjøseter

4. Op de gang naar deze slaapkamers kruipt de sneeuw over de vloeren. Dáár is geen kruid tegen gewassen. Als je afrekent, kun jij je bedenken dat je voor die prijs ook de bruidssuite van een Noors Thon-hotel had kunnen betalen… maar…. gegarandeerd dat het hier rustiger, mooier, avontuurlijker, rustieker is en de mensen op Breisjøseter zijn super aardig!

5. Hier is geen dooi te bekennen. -10° C en de wind is nog niet gaan liggen. Bere koud

6. We gaan terug naar de VW-bus in 12,7 km. Na een forse klim, met vellen onder onze ski’s, is het een akelige daling. Vind ik. Het is ijzig, omdat het een dag gedooid heeft en vannacht gevroren. Het pad is te smal om in fiskebein af te dalen. We kunnen, net als een vorige keer, naast het pad kriskras afdalen, maar… we pakken bij Blåsten een andere route. Op het moment dat wij denken, dat deze route té ver van de bus afwijkt? Gaan wij het pad af. Duidelijk te zien op het onderste stuk van de track. Fantastisch!

7. Twee mutsen en een muts. Klaar voor vertrek

8.

9. Geen wasdag voor deze dame

10. Die kant op ook al niet. De vuile was hangt buiten in een kraakheldere omgeving 😉

11. Het sneeuwen is gestopt, de wind gaat liggen en de zon staat aan de strak blauwe hemel

12. De eerste helft is omhoog

13. Terugblik. Je zult er maar niet genoeg van kunnen krijgen?

14. Tussen opgevroren hellingen door

15. In de verte twee stipjes omhoog, onze Noorse buurmannen. Onze kant op de scooter met vader en dochtertje. Zij halen diesel voor de generator en trekken tegelijk een mooi spoor

16. Harco neemt opnieuw met eerbied afstand

17. Dochtertje mocht een stukje på ski en zit nu bij pa in de luwte van het scherm. Weet zij hoe gezegd haar jeugd is?

18. Zó wordt multifunctioneel een loipe getrokken

19. Het verse spoor

20.

21. Die bultrug blijft ons nakijken

22. Harco trekt het liefst zijn eigen, verse spoor

23. De rupsbandenauto van Breisjøseter komt er aan

24. Oneindige sneeuwvlaktes die er tot ver in mei nog liggen

25. Met volle teugen

26. Opgevroren ijsvlaktes

27. Het thermos / skivellen-weer afdoen- moment

29. Wij wijken van het pad af en pakken het kvisterpad. Daar gaan wij zigzaggend afdalend overheen. Het is minder stijl dan het kortste pad naar de bus, maar… zó ijzig en stijl genoeg

29. We trekken onze eigen route

30. Afwisselen over ijzige platen en diepe sneeuw. Je kunt beter 10 km in een loipe lopen…. dit vergt beenspieren en zweetdruppels, maar “never a dull moment”

31.

32.

33. Ergens pikken we weer een stukje pad op richting bus

34. Geef Harco zo’n afdaling en hij is in zijn element!

35. Dit hobst onder de latten door!

36. We landen op een kvisterpad

37.

38.

39. Geef Harco géén pad en zijn glimlach is héél breed!

40.

41. Sporen van “rypes” (sneeuwhoenders) in de lage bosjes die we nu naderen

42. Het eigen-afdaal-feest is bijna ten einde

43.

44.

45. Bijna bij de VW-bus!

46. De eigenaar van deze Setters gaat als een speer de berg op….

47. Hier lopen twee hoogbejaarde mensen achter de bomen het paadje naar hun hut op. Zij hebben water uit een beek gehaald na een ingewikkelde afdaling naar het stromende water. Dát is het échte, romantische Noorse hut-leven zonder stroom zonder water!