1. Na het project “kerstboom” rijden wij de 22ste over Rv219 naar Øverdalssætra. Je weet wel, waar de geiten ‘s zomers bivakkeren op Sollia

2. Wij discussiëren over skiën of met sneeuwschoenen. Er wordt véél wind verwacht, dus een bosrijke omgeving kan geen kwaad m.b.t. warme oren

3. Vanaf Rv219 rijden wij omhoog een bergweg op naar Øverdalssætra

4. Door het raam van de bus kun je onze mogelijkheden zien. Wij willen naar Pika, tenminste…

5. Harco heeft een windwerend jasje aangetrokken. Slimme kerel

6. De zon is ook vandaag weer van de partij. Gezegende mensen zijn wij!

7. Naar Pika! Opwaarts

8. We hebben eerst een forse boswandeling voor de boeg

9. Ons wandelgebied is natuurreservaat

10. Dapper stapt Harco voort

11. Een ijzige open bosplek. Geen “hond” te bekennen. We komen deze dag geen Noor tegen

12. ‘s Zomers is het hier aardig moerassig naast het pad

13. Ik heb opnieuw mijn muts met oorkleppen op. Ik houd niet van suizende wind in mijn oren

14. Naast ons spoor, voetstappen van elg. Die beesten zijn natuuuuuurlijk al lang op de loop voor die herrieschoppende sneeuwschoenen

15. Bovenop de sneeuw ligt een laagje ijs. Soms sta je er boven op, soms zak je er onverwacht en diep in weg

16. Niet zo moeilijk om ons eigen pad terug te vinden

17. We klimmen niet naar Pika. In de verte zien we sneeuwbuien op de Rondane

18. We kiezen voor de berg er naast. Mooi genoeg!

19. We kunnen rondom kijken en besneeuwde bergtoppen zien op grote afstand

20. Genoeg klimwerk voor één dag, toch? Al krakend 231 m gestegen en 225 m gedaald

21. Ik leen de Sneeuwhoender toch maar weer van Wiki, want ze zijn opnieuw te snel voor twee dikke wanten, een cameratas mét extra hoes voor de kou, twee stokken en ik. Het zijn er drie die boven op de berg angstig de lucht in vliegen! Niet zo gek, met die krakende en schrapende sneeuwschoenen

22. We willen het andere pad naar Pika oppikken en dalen af

23. Dappere Mina kuiert verder

24. Waanzinnig uitzicht vanaf ook deze top

25. Boven de Rondane poeiert het als een idioot. Maar goed dat we onze koers hebben verlegd

26. De winterzon schijnt op Setningen, het meer waar wij vanaf Solhaug op uitkijken

27. Lacht Pika ons nu uit of toe? Zomers ziet het hier héél anders uit, zie Pika in de zomer

28. Harco wil graag het andere pad naar  Øverdalssætra oppikken

29. Alsof hij op de maan loopt!

30. Het paaltje staat er, maar geen pad te bekennen! Wél stokken (kvister) die nog uitgezet worden voor een skiroute

31. De eenzame genieter

32. Dit is de laag ijs die op de sneeuw ligt, waar wij al krakend doorheen stappen. Niet zo gek, toch, dat er geen levend beest te zien is? Die zitten nu allemaal bij de KNO-arts

33. Het is 14.30 uur. Nog even en de zon verlicht de hemel vanachter de bergen

34. We gaan op zoek naar ons oude spoor. Niet zo lastig, met GPS

35. Tijd voor een late lunsj, meneer met die drie mutsen op de kop!

36. Ons loopvoer: warme toddy en boterhammen met brunost. Van die bruine onooglijke kaas die heerlijk smaakt

37. De hemel kleurt nu oranje. We moeten de sokken er in zetten

38. Kadootjes zijn dit!

39. Terug bij Øverdalssætra

40. Waar de laatste zonnestralen nog op een schuur schijnen

41. Onze track van de 22ste. Recht omhoog en recht naar beneden, onderbroken door hoogtelijnen. Die dingen hadden ze niet uit moeten vinden! Hoewel? Dan verdwijnen ook al die mooie vergezichten

42. Om 16 uur zijn we op honk. Tijd voor de ijskaarsen. De SWIX-meter staat nog steeds op paars. Een bedenkelijke zaak, rond het vriespunt. In zuid Noorwegen is het chaos op super gladde wegen tijdens de kerstdrukte. De Noren rijden in kolonne de fjellet over. Want bij hun hut zullen zij komen met de Kerst!