1. Vandaag, de 17e december, gedenken wij moeders verjaardag. Harco en ik hebben het er moeilijk mee. Het zijn intensieve jaren geweest met ma. Ik koel even af tijdens het voeren van de vogels en eekhoorns in mijn pyjama. Ma zou hier van genieten! |
2. Harco’s skiuitrusting ligt al op Solhaug. Hij selecteert zijn 1e skidag op onze slaapkamer wat hij nodig heeft |
3. Eerst rijden wij via Atnbrua naar Sjokoladelåven |
4. Het uitzicht van de brug over de Atna blijft een spektakel voor het oog |
5. Over ijsweg Rv27 naar de sjokolade-meneer, die alleen vandaag nog open is voor de Kerst! |
6. De lastigste weg in de omgeving, maar wél de mooiste (bijna) |
7. We hebben een geanimeerd gesprek met de sjokolade-maker. Een heerlijke man, die véél plezier heeft in zijn werk. In de vitrine ligt nu uitsluitend sjokola voor de Kerst. Samen zoeken we een mooi assortiment uit. Hij geniet van mijn frequente bezoeken. Wát een arbeidstrots heeft deze ambachtsman! |
8. Hij vertelt ons, dat er een skispoor tegenover Sjokoladelåven ligt |
9. Oeps. Dat is net zo’n spoor als tegenover Rondetunet! Stijl omhoog, stijl naar beneden. Met één lastig verschil: hier is geen pad naast het spoor om remmend de berg af te komen. Niet zo slim de 1e skidag! We gaan alsnog naar Venabygdfjellet, waar de sjokolade-meneer van zegt “dat het daar super is” |
10. De oude houten schuren tegenover Sjokoladelåven langs Rv27 richting Folldal |
11. Rondestien achter ons |
12. Richting Atnabrua zijn de leidingen met ijsafzetting goed zichtbaar. Ons Internet heeft er bijv. van te lijden. Bij teveel ijs geen verbinding! Of… leidingen knappen en de stroom valt uit. Óók geen Internet :’-) |
13. Onze onderbuurman, langs Rv27 richting Ringebu, blijft lekker zichtbaar met zijn Ronderød schuren |
14. De zon staat op de Venabygdfjellet |
15. Die mooie winterzon die ons de rest van de dag warm houdt |
16. We stoppen bij Spidsbergseter, zodat we zo snel mogelijk op de loipe zijn. Want het is inmiddels al 13 uur en tegen 15 uur moeten we zeker richting VW-bus lopen, willen we de 1e dag niet met hoofdlampjes eindigen |
17. Flaksjøen |
18. Er lopen sporen over Flaksjøen. Een Noor heeft zijn stoute skischoenen aangetrokken en is overgestoken! |
19. Op veel foto’s blijft Rondestien domineren |
20. Miep Kraak met rugzak en fototoestel op de buik, te ski, helemaal in haar nopjes op een mooie, zonnige winterzondag op de 17e december |
21. Een nieuw waypoint: een visschuilhut langs Flaksjøen |
22. Met utedo!!! |
23. Bewijs van het vast héél schone kleinste kamertje mét wc-papier. Neeeee, we zijn hier niet op de Lofoten waar buitenlandse toeristen de natuur bekleden met wc-papier en afval. Dit is de rustige, verlaten Rondane! |
24. Deze foto komt mij bekend voor van vele jaren langlaufen samen |
25. Een zonovergoten boerenschuur langs Flaksjøen |
26. “Ik voel mij een jonge hond die net wordt uitgelaten!” Niet bij te houden, deze doldwaze Nederlander die uit zijn dak gaat! |
27. “Wat gaan we doen?” Nou, vraag dat niet aan Harco. Die wil alleen maar verder en verder. Ik heb echter ervaren, dat je beter rond 15 uur bij de VW-bus kunt eindigen, wil je die hoofdlampjes niet uit de rugzakken nodig hebben! |
28. De tijd komt er aan te pas en rekenwerk. Toch nog verder! |
29. We lopen naar Kvanndalen. Een niet-gebrøyt-pad in een kloof stijl omhoog |
30. Een mooier pad kun je voor Harco niet bedenken! Ploeteren en genieten! |
31. Nog vóór de splitsing naar Dørhøgda bedenken we, dat dit steile rondje én teveel is op een 1e skidag én wij niet voor donker terug zijn op Spidsbergseter. We gaan terug. Een avontuur op zich, want naast het spoor is geen ruimte meer om remmend beneden te komen. PPPFFFFFffff |
32. We komen hier twee Noren en een sledehond tegen. Dat was het weer voor vandaag… Niet overdrijven met die ski-toeristen, toch? |
33. We pauzeren voor een beker Toddy in de vishut bij Flaksjøen |
34. Twee zeer voldane mensen tuffen weg bij Spidsbergseter. Naast mij hoor ik iemand mompelen: “En nu van hier uit naar Eldabu”. Je weet wel, zo’n DNT-hut in de rimboe, te bereiken over een wild-spoor. 2e dag is nog niet eens aangebroken, mannen min! |
35. De paars-blauwe lucht tekent Venabygdfjellet |
36. En Harco aast nu al op een tocht naar DNT-hut Gråhøgdbu, hier vaag te zien op een eenzame vlakte, onbeschut en zonder enig spoor te bereiken |
37. Zo blauw zo blauw! Het is 15:25 uur. Hoogste tijd om naar de hut op Solhaug te tuffen voor een welverdiende Jule-aquavit! |
38. Onze 1e track samen, langs Flaksjøen en dan omhoog, tot ons verstand overwint 😉 Mooi tochtje van 7,6 km voor een “inlopertje” |
Comments
Sjokoladelåven en jonge hond — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>