1. Nadat de eekhoorn op Solhaug op de gevoelige plaat is gelegd, gaan we te ski. Want er ligt weer ny snø!

2. De loipe naast Spidsbergseter heb ik in gedachten… oeps. Want op Venabygdfjellet wordt de wereld kleiner en kleiner, terwijl op Solhaug “gewoon” zicht is

3. De twee hutten onder Muen staan te rillen op hun fundamenten

4. Ik draai de VW-bus om. Best een leuke klus, want Rv27 was vannacht afgesloten wegens ijzel, sneeuwstormen enzo. De randen van de weg zijn een beetje vaag. Ik ben dat niet. Ik wil te ski in een zichtbare omgeving! Puh!

5. Henny wil graag deze brug op de foto. Geen kip te zien, dus ik stop met knipperlichten aan. We zijn allebei even erg met het fotograferen 😉

6. Tijd zat voor detail foto’s met het raam open. Koud? Nee! In Nederland is het koud en guur. Hier is het prima te doen

7. Komende nacht is Venabygdfjellet (Rv 27) tussen de slagbomen opnieuw afgesloten. Het kan er goed spoken. “De reddingsdiensten rukken niet uit voor onverstandige reizigers”. Lees: degenen die Vegvesen.no niet op de voet volgen!

8. We rijden het licht tegemoet richting Enden en Rv 219

9. De rotsen langs Rv27 tonen resten van de sneeuwstorm van afgelopen nacht

10. Deze rots was écht niet wit gisteren!

11. Goed voor een Hitchcock-film

12. Richting Enden pakt de mist zijn biezen. Wij gaan de zon achterna!

13. Helder wit lokt ons naar zich toe

14. Haaaaaa, er is weer zicht. Nu óók op Rv27, maar richting noord naar Atnabrua

15. Deze koeien moeten al een week op het portret. Nu dan maar, geen achterliggers te bekennen. De bus staat stil op Rv27 richting Folldal, ik draai mijn raam naar beneden en? Knip! Op weg naar …..? De 8e:  Eekhoorn, mist en dan te ski…. cliffhanger!