1. Onze ski’s moeten geprepareerd worden. Een vak apart. De wax voor de koudste temp wordt eerst opgezet en uitgewreven, dan de wax voor iets warmere temperaturen en … dan kijk ik op Solhaug wel of het nog warmer is dan ik nu kan zien op YR.NO We ervaren dit waxen als super-integratie. We hebben wax-les gehad, maar kregen dit ook spontaan op onze tochten van voorbijvliegende Noren. Zó aardig!

2. Omgekeerd van warm naar koud waxen kan niet. Wordt het kouder, bijv. -10, dan de laatste wax-laag voor bijv. -5? Dan moet de hele boel er af en kun je opnieuw lagen opzetten, bijv. beginnend bij -15. Deze truuk geldt voor het middelste stuk van de ski, waarmee je afzet. Op de voor- en achterkant zit een glij-wax. Dat zit in dat rode busje. Ik zei toch? Zó simpel is het niet, als je niet met klompen sneeuw onder de ski’s wilt eindigen

3. Dan hebben we ook nog stijgvellen, voor als we de berg niet opkomen. Die waxpotjes, schuurblokje en stinkend schoonmaakspul gaan op een meerdaagse tocht mee in de rugzak, zodat we zonder technische hulpmiddelen onze ski’s glij-bestendig houden. Met die vellen en eten. Van dat opblaaseten. Snap je nu waarom onze rugzakken zo omvangrijk zijn?

4. Onze ski’s en die van Henny liggen hoog en droog in de “oma-doos” met héél véél skischoenen, vanwege het blarenproject, en met sneeuw- en wandelschoenen. Oma is afgevuld ;-). We kunnen er alleen bij met een ladder, dus onderweg valt er weinig te skieën

5. Ik wil voorbereid op pad. Daardoor komen wij er achter, dat de krik niet meer past. We hebben namelijk sidebars gekregen. Maar goed dat ik zo’n pieskniekel ben!

6. IJslandgangers verzekeren ons, dat wij met deze VW-bus géén sneeuwkettingen nodig hebben. Misschien niet, maar ik wil het moment niet meemaken, dat dit wél het geval is en ik géén idee heb hoe ik dit avontuur moet aanpakken

7. In de zon met een matje onder de knieën en wat gefrummel en getrek? Ze zitten! O ja, dat matje ligt toevallig achter in de bus! Watje dat ik ben

8. Ik zei toch: “pieskniekel”? Een nieuwe krik, maar dan…? Hahaha, blijkt de originele bus-sleutel met maat 20 niet op de doppen met maat 19 te passen. Je zult toch een lekke band niet kunnen verwisselen? Tegen de tijd dat Henny en ik vertrekken? Is de garage een beetje rijker en de VW-bus op norm. In Noorwegen wordt er nog een motorblokwarmer ingebouwd. Die bus begint op een boot te lijken: als een gat in het wegdek 😉