1. Op 15 augustus rijden we over de tolweg naar Dørålster. Voor het tolhuisje staat dit huis. Wild genoeg op de Rondane

3. Groot wild dus. Zeg het maar bij welk beest dit hoort?

4. Het oude tolhuisje staat er nog, waar Harco de bon invult en contant geld in het busje deponeert. Maar er is een elektronische slagboom in aanbouw, waar je met creditkaart moet betalen. Ook Noorwegen wordt onveiliger. We zien vaker dan vroeger bordjes met tekst dat het geld dagelijks wordt opgehaald

5. De weg naar Dørålseter is lang, hobbelig, stoffig en adembenemend

6. Een mossige tussenstop. We klimmen op een heuvel voor een blik op de omgeving

7. Rondane

8. Rondane

9. Een VW-bus die ons inhaalt en verder stuift

10. Intrigerende bergen met afwisselende vormen en kleuren

11. Er ligt op deze hoogte een groot moeras, waar je omheen moet lopen om bij Grimsdalshytta te komen

12. en verder

13. Richting Dørålseter liggen de laatste plukjes sneeuw

14. Vissers worden welkom geheten

15. Wij tuffen verder omhoog, richting wafels met room en aardbeienjam

16. De bovenste hutten, waar wandelaars vanaf Grimsdalshytta binnenkomen. Ze hebben het koud! Het regende en het woei pittig boven op de vlaktes en tussen de bergen door

17. Nedre Dørålseter, waar we geen wafels verwachten, vandaar dat we verder omhoog rijden. Comfortabel hoor, op DNT-hut-bezoek met de VW-bus, warm en droog. Worden wij watjes?

18. De fjellreglene. Die hangen hier niet voor niets, want wandelen in dergelijke gebieden wordt té vaak onderschat. Jaarlijks worden er wandelaars gered uit netelige posities of met onderkoeling

19. Daar loopt een pad tussendoor en overheen. Geen zondags-ommetje dus!

20. De volgende bui meldt zich aan met genoeg koude wind. Het is 5° boven!

21. Binnen in de hut kun je de weersvoorspellingen op een groot scherm uitlezen voor een paar dagen vooruit, zodat je de volgende tocht goed kunt voorbereiden

22. Deze winterfoto hangt in de hut. Een wandeling tussen sneeuwruggen door, met korte mouwen! Want de zon is sterk genoeg in het voorjaar!!

23. Ons doel komt binnen, leuk opgemaakt met dotjes room en jam

24. Dit is een typische vogel die op deze hoogte vliegt en té snel is voor mijn lens. Het zal vast weer een bepaalde “pieper” zijn. Ik houd het op vannpiplerke / waterpieper, nadat ik het Internet heb afgestruind

25. Arme wandelaars die nog onderweg zijn! Hier loopt ook een deel van de “sti” naar Grimsdalshytta, langs het moeras

26.

27. We fantaseren over onze skitochten de komende winter door dit gebied

28. ‘s Winters zijn de hutten gesloten, maar je kunt er wel slapen m.b.v. jouw DNT-nøkkel. Deze weg is dan een loipe. Een uitdaging!

29. Het meer is ‘s winters bevroren en daardoor worden winterroutes korter

30. Vier kleuren, van mos tot zwarte berg op de achtergrond. Voor indrukken rijden we terug naar Solhaug. We komen terug, på ski!!!