1. Mari-Anne komt langs om mij alle ins-and-outs over de camping te vertellen. Wat is al verhuurd? Wie komt wanneer en blijft meerdere dagen, wie heeft al betaald? En hoe gaat het met praktische zaken als de toiletten enzo?

3. Mari-Anne kijkt bedenkelijk! Kan zij de camping wel in mijn handen achterlaten? Puh, wacht maar!

4. We beginnen de camping-dag met klussen rondom de hut. Harco hangt de vogelhuisjes terug na het schilderwerk

5. We hangen het keukenraam terug, waar nieuw glas in is gezet. Dat is nog een mooie ouderwetse klus met stopverf!

6. Ook het kamerraam heeft een paar nieuwe raampjes. Nu nog opnieuw in de Butinox zetten!

7. Er is in het voorzet-kamerraam ook nieuw glas gezet. Dat raam kan ik nu schilderen, zodat er deze winter weer dubbel glas is!

8. Dan ben ik inmiddels ‘s ochtends al naar de camping geweest om na de verlatende gasten op te ruimen. ‘s Avonds ga ik geld ophalen bij de hut-bewoners en de kampeerders. Noren, Duitsers, Zweden, Fransen en Nederlanders.

9. Als je héél goed kijkt loopt er een gele broek met blauw jack. Dat is de waarnemende camping-baas, die overigens alleen Engels, Nederlands en Noors spreekt. De Duitsers kunnen  in’t Duits tegen mij aan kwebbelen, maar krijgen Engels terug. 

10. Die Nederlanders zijn natuuuuuuurlijk “kat in’t bakkie”. Die weten na mijn pep-talk waar ze naar toe kunnen op de Rondane. Ze blijven van schrik twee dagen!

12. Ik heb de violen water gegeven, die liefelijk aan de hutjes hangen, de vuilniszakken verschoond, twee Noorse meisjes extra hout gegeven dat zij buiten in de grote- open stookhut konden opbranden, de toiletten toegesproken. Afijn, het was na mijn inzet best fijn op Solhaug Camping 😉