1. Onze rondreis begint bij Sollia Kirke. Ondanks dat deze als “open kerk” is aangemerkt, zit de voordeur potdicht. Harco blijft voor het hek staan en zet geen voet op het kerkterrein. Uit protest?

2. Vanaf weg 219, die loopt tussen Enden en Atna, rijden we over zandwegen naar Gråsjø

3. Je zou het niet zeggen, maar deze brug houdt ons!

4. Want we willen vandaag niet zwemmen in de kolkende Atna!

5. Geen envelop met contant geld meer in een bus bij een tolweg. De Noren worden steeds moderner, helaas noodgedwongen. Wij betalen via een sms

6. De top is verdwenen in de wolken. Het zou gieten de hele dag. Hahaha, pas aan’t eind krijgen we kortdurend spetters over ons heen

7. De Atna zakt steeds verder onder ons weg

8. Natuuuuuuurlijk hebben wij een doel. Er staat een hut te koop bij Gråsjø. Mooi onderhouden, groot, fris blauw, niks mis mee

9. Maar het uitzicht is een verstrekkend bos met wat verdwaalde schapen. De hut heeft geen water (wel uit een put), noch stroom (wel zonnepanelen). Waarom gingen wij eigenlijk kijken? Nou ja, omdat deze omgeving onder Korsberghytta erg mooi is!

10. Bij Gråsjø kun je een boot of visrecht huren. De bootjes liggen hier niet aan de ketting. Je kunt zó een bootje pakken en gaan vissen

11. Deze heuvels kennen we van onze tochten naar Korsberghytta en Storgrytdalsetra van de DNT

12. Bootje aan bootje. Het zal op een zonnige zomerse dag vast gezellig zijn op het water

13. Dit is het schuilhutje dat de plaatselijke visclub heeft gebouwd. De noeste samenwerking druipt er af. De boel zit gedegen in elkaar én in de verf!

14. Terwijl het slechte nieuws over vervuilende toeristen op de Lofoten over ons heen dendert, wil ik jullie deze poepdoos niet onthouden! Deze utendo is schoon, er staat wc-papier en er slingert nog geen snippertje rond! Een plezier om ff te gaan zitten 😉

15. Vanaf Gråsjø kun je ongemarkeerde routes volgen, ook naar de DNT-hutten. Goed om te onthouden! Hier ligt nog, heel zorgzaam, een plank over het water. Dat kun je verder op vergeten, weten wij uit ervaren. Dán ben je blij met die hoge kisten met 6 vetergaten aan iedere kant!

16. Het blijft mooi, dat kleurenspel in deze contreien

17. Aan het eind van Gråsjøveien is genoeg water op weg naar de Atna

18. Gråsjøveien eindigt aan andere kant bij deze brug. Geen kilo-gegevens. Met kloppend hart… zonder problemen

19. We rijden een stukje verder op de 219 en duiken de Friisvegen op. Ook een doel. Wat denk je? Dat wij zomaar in het wilde weg rond tuffen?

20. Wij willen naar de plek waar wij deze winter, tussen twee DNT-hutten in, de Friisvegen te ski zijn overgestoken. Op deze P-plaats hamster ik wat folders. Daar ben ik héél goed in!

21. Een gespleten kop

22. Zij lopen gevieren netjes in het gelid langs de Friisvegen, hoewel, één wil dwarsliggen

23. We passeren halverwege een andere bomveg/tolweg, waarmee je in Koppang kunt komen. Niet klagen over rammelende tanden!

24. Tot hier kun je ook ‘s winters rijden

25. En dan sluit deze rood-witte boom de Friisvegen tot zeker mei volgend jaar af. Hier valt niet te “broyten”, geen beginnen aan!

26. Die kleuren of juist geen kleur, het blijft een heerlijk schouwspel

27. De Friisvegen kronkelt verder naar ons doel, de oversteek over de weg

28. Langs een natuurreservaat

29. Weer omhoog en verder

30. Terwijl de besneeuwde hellingen van de Rondane opduiken

31. Eindeloze vlaktes, moerassen, heuvels, mos

32. En dan een verzameling steentjes. Officieel mag je geen torentjes bouwen, omdat dit bakens zijn en het is misleidend als deze ineens op verkeerde plekken opduiken! Maar hier mag iedereen zich uitleven. Leuk idee

33. Donkere wolken pakken zich samen boven de Friisvegen

34. Terwijl de weg door de omgeving blijft slingeren

35. Ik heb het koud, boven op de hoogvlakte. Het waait voor de bui uit. De temperatuur is zeker 5 graden gedaald in een paar minuten

36. En dan zijn we bij ons doel. De oversteek over de Friisvegen, naar Jammerdalsbu. Aan de rode T te zien, kan niemand er aan twijfelen dat het om een DNT-hut gaat!

37. Daar achter de heuvel ligt Jammerdalsbu. Wat hebben we afgelopen winter geploeterd, geteisterd door die blaren, om over die top te komen! Een makkie met de VW-bus. Héérlijk, ik geef het ruiterlijk toe

38. Dit was de vlakte waar we vanuit Gråhøgdbu te ski over heen kwamen

39. De route die we volgden: de Trollløypa. De naam had ons moeten waarschuwen!

40. Wat leuk! De stokken naar Jammerdalsbu staan nog in het gelid. Voor een volgend winter dan maar. Hopelijk komen wij de sledehonden en hun bazen uit Münster dan weer tegen?

41. Hier staat de andere slagboom van de Friisvegen, bij Måsåplassen. Tussen die twee slagbomen is het ‘s winters niet toegankelijk zonder ski’s en pulk, want hoe krijg je anders je boterhammen op het bord in jouw hutje?

42. Nu ik op de 31ste juli een nieuw plantenboek heb gekocht, kan ik meer bloemen een naam geven, zoals deze: Engsmelle-Silene-vulgaris. Komt ook in Nederland voor. “Blaasilene” (bron Mari)

43. Deze is bijna alleen aan het blad al te herkennen! Maiblom-Maianthemum-bifolium. Komt vooral in Scandinavië voor en Oost-Europa, maar je zou deze fraaie bloem ook in Nederland tegen kunnen komen. Komt in de bossen voor. Deze stond bij Sollia Kirke! (“Dalkruid”, in’t Nederlands, bron Mari)