Het was heel apart, dit concert. Kjetil Bjerkestad als organist/pianist en Mathias Eick als trompettist. Maar… Mathias blijkt, net als Kjetil, een hele mooie partij op de piano te spelen. Dát was verrassend.En ook nog zang! Die heren hielden mijn oren lekker bezig! Zie ook https://www.nardieshuis.no/2017/07/13/kjetil-bjerkestrand/

Het repertoire van de mannen is niet samen te vatten. Een oeroud stuk uit 1200. Dát kwam bij mij binnen. GELUID! Wát een vibratie. Daar tegenover een persiflage op Simon & Garfunkel. Afgewisseld met een stuk waarbij het Kerst was. Anderhalf uur verrassingen, voor mijn oren, voor mijn ogen.
Want de Stavkirke is binnen prachtig.

Na de staande ovatie en toegift (natuuuuuuuurlijk) werden wij uitgenodigd op de Prestegård. Voor etterprat (gewoon ff bijbabbelen met 99% Noren en 1% Zweden). En 1 Nederlandse die het allemaal weer indrukwekkend vond!

Daar, in die Prestegård, stonden bordjes vol met aardbeien klaar, van de plaatselijke boer. Je kon deze verzuipen in “fløte”. Room dus. Ik karig (gehersenspoeld door de “Let op Vet” campagnes), de Noren verzuipen die aardbeien ongehinderd! Afgedekt met een zware laag suiker. Ook niet zo gezond, toch? Dus mijn aardbeien waren “eerlijk”, desondanks heerlijk op mijn tong!

Die Noorse aardbeien zijn dieprood en zeer smakelijk. Weet je waarom? Omdat deze aardbeien in Noorwegen véél licht krijgen in combinatie met té koud. Ik durf te bekennen… in de supermarkt twijfelde ik om het bakje aardbeien mee te nemen. Zo diep rood. Over tijd? Welneeeeeee! Super vers en overheerlijk! 

Verrassend concert met een verrassende afsluiting. Mijn dag was weer Noors omrand!