1. Bjørnstjerne Bjørnson was in 1903 de eerste van de drie Noorse Nobelprijswinnaars voor de Literatuur. Daarna kwam Knut Hamsun en Sigrid Undset. Ook deze woonplekken heb ik bezocht/beblogd

2. Het huis in Follebu, waar Bjørnson met zijn vrouw Karoline en kinderen woonde, nadat hij Parijs achter de rug had gelaten en niet meer in grote steden wilde wonen, waar hij veel weerstand genoot m.b.t. zijn vooruitstrevende meningen

3. Aulestad ligt op mijn route, nadat ik Harco in Lillehammer heb uitgezwaaid. Ik ben diep onder de indruk na het bezoek aan Aulestad. De positieve sfeer die er (nog steeds) heerst! De tuin, die liefdevol wordt onderhouden, staat vol met bloeiende borders. Een lust voor’t oog!

4. De rondleiding is interessant. Ook thuis voert Bjørnson “gelijkwaardigheid” door. In de stallen is eerder stromend water dan in zijn eigen keuken. Het belang van het werkvolk gaat voor eigen gerief!

5. In het huis is een belsysteem. Er waren vaak en veel gasten in huis, zoals de Ibsens

6. Deze (kaas?)schaaf in de keuken intrigeert mij. Het huishouden en de verbouwingen van het huis en boerenbedrijf (dat door een achterachterkleinkind nog steeds wordt gerund aan de overkant van de weg) kosten zoveel, dat Bjørnson zelfs een jaar lezingen in de USA geeft voor extra inkomsten

7. Vanaf 1814 wordt op Aulestad ook jaarlijks de 17e mei gevierd. Met sjokolademelk en koekjes voor de kinderen. In deze ketel werd de sjokolademelk opgewarmd. Bjørnson gaf op Aulestad ieder jaar een speech op de “Nasjonaldag”

8. Ook nu wordt jaarlijks op 17 mei hier, net als in alle andere Noorse steden, de Nasjonaldag gevierd, mét sjokolademelk en lekkere Noorse koekjes

9. Bjørnson had een hekel aan rokers. Die mochten dat hier doen, in het rookhol, zoals hij deze kamer noemde

10. De rokers hadden uitzicht op deze katten, geschilderd boven de haard door een Parijse, bevriende kunstenaar

11. Bjørnson kreeg regelmatig giften, zoals het schilderij rechts, waar het huis mee werd gevuld. Het meubilair kwam van de Kringloop, want de aanschaf en het opknappen van Aulestad kostte veel geld

12. Karoline, de vrouw van Bjørnson, richtte het huis in, deed de boekhouding en runde de tent. Zij maakte er een gezellig huis van in de lievelingskleur van haar man: groen. Op het schilderij prijkt de jongste dochter

13. Op dit schilderij is Bjørnson 25 jaar oud. Karoline heeft in het hele huis grotere ramen laten zetten. Zij wil voldoende licht in huis!

14. Bjørnson is op een expositie en spreekt zich uit over dit schilderij. Hij is er zó van onder de indruk, dat de (beroemde en bevriende) schilder het aan Bjørnson meegeeft. “Het komt beter bij jou tot zijn recht, dan dat het hier blijft hangen”

15. Ook dit schilderij hangt in de zitkamer. Het is de “buiten-douche” waar Bjørnson dagelijks onder gaat naast zijn huis, totdat het vriest. Zijn gasten vinden het een minder goed idee…

16. In de eetkamer hangt dit bord dat Bjørnson op zijn 70ste verjaardag kreeg. Zij initialen BB zijn er fraai in gegrafeerd

17. Een ander geschenk is dit tafelkleed in de eetkamer, met initialen van de Zweedse vrouwen die dit aan Bjørnson schonken, vanwege zijn strijd voor gelijke rechten

18. Noorse vrouwen schonken deze kaarsenstandaard aan hem om dezelfde reden

19. Zou het Makkummer aardewerk zijn?

20. In de eetkamer staat deze fantastisch, zeer Noorse, kachel. Karoline wilde haar gespaarde aardewerk zichtbaar opstellen en niet in kasten “verstoppen”. De eetkamer is “behangen” met fraai serviesgoed

21. De familie aan tafel in de eetkamer (1e en 2e van rechts Bjørnson en Karoline), met de klok op de achtergrond die er nu ook nog staat. De Ibsens en de Parijse kunstenaar zitten ook aan

22. De telefoon in de gang. Alles is zó goed bewaard gebleven, tot het telefoonboek aan toe!

23. De werkkamer, waar Bjørnson voldoende ruimte had om te ijsberen. Dan kon hij beter nadenken

24. Ook vaste attributen waren belangrijk bij zijn schrijfwerk, zoals deze boeken van Shakespeare

25. En het Noorse wetboek, dat toen nog zó dun was!

26. Karoline schreef al het werk van Bjørnson over “in het net”, want hij schreef erg snel en kraste er nogal in. Zó kon zijn werk niet naar de uitgever!

27. In 1903 kreeg Bjørnson de Nobelprijs voor de literatuur voor zijn hele oeuvre. Waaronder het volkslied “Ja, vi elsker dette landet”

28. Dit is de wand met familiefoto’s in de werkkamer van Karoline, waar ze teksten in het net overschreef, de boekhouding deed osv./enz.

29. Karoline had smaak! Dit is de badkuip. Eén voor het gezin en één voor de gasten

30. De enige kamer waar groen niet de hoofdkleur is, maar geel: de gastenkamer. Erg mooi! Alleen die bedden al!!! Gemaakt door een plaatselijke houtbewerker

31. Zelfs de waterkannen en po’s zijn geel getint in de gastenkamer

32. Dit is de laatste foto van Bjørnson. Hij kreeg beroertes. Ze gingen naar Parijs in de hoop dat hij daar behandeld kon worden. Bjørnson stierf er echter in 1910

33. De koning zorgt er voor dat de kist met Bjørnson van Parijs naar Oslo wordt gebracht, waar hij begraven werd. Karoline sterft ook in 1910 en wordt naast haar man begraven. (foto Blåklokke / Campanula rotundifolia)

34.De klokkenstoel op Aulestad. Ik ben diep onder de indruk van de sfeer die er heerst, de harmonie, de positieve energie! Bij de koffie worden dezelfde soort pannenkoeken en taart geserveerd, die lievelingsgerechten waren van Bjørnson. Er is zorgvuldig over nagedacht!