1. Op de 3e juni wil ik terug van Korsberghytta naar Dolbekksætren. Alsof ik om 6 uur wist dat er onraad was!? Ik zag mist aankomen. Nu was het nog helder! Wordt het méér of minder? Ik wacht niet af en schiet mijn kleren aan, ruim de hut op en zet de sokken er in. Terug kan altijd, maar misschien haal ik de bergweg?

2. Het is net een toneelgordijn dat neerdaalt en wordt opgetrokken. Het hutje naast Korsberg is in zicht. Héél prettig nu ik het 1e sneeuwveld nog over moet

3. Een goede les: de sporen van de vorige dag kunnen ‘s nachts verdwijnen. Ik had hier een paar stenen moet neerleggen ter herkenning!

4. Naast de kamasjes heb ik nu ook een regenbroek aan, want van deze mist word ik pittig nat. In de sneeuw zakken is nu helemáál een makkie

5. Het steilste stuk bij Korsberg heeft de DNT goed gemarkeerd. Vandaar dat ik de mist hier wel aandurf

6. Ik ga niet over de fjellet terug. Veel te link met deze mist en ondergesneeuwde stenen met de rode T. Ik neem de bergweg naar beneden

7. Nieuw mos geeft de heuvels mooie, lichte kleuren. Ik geniet altijd van dat kleurenspel in de bergen. De geitenhoeder vertelde, dat iedere pluk mos die uitgetrokken wordt, pas na 20 jaar is hersteld!

8. Dit bedoel ik. Het toneelgordijn is even opgetrokken. Mooi toch?

9. Plof, de volgende wolkenpartij komt aanrollen

10. En daarna een volgende sneeuw-oversteek. De Goden zijn met mij, het is er tenminste helder bij

11. Hier pik ik de route op die ik de 2e ook over de bergweg liep

12. Om je een idee te geven. Je kunt hier met een 4-wiel-drive in de hoogste stand over. Er liggen flinke keien op stukken van deze bergweg tussen Dolbekksætren en Korsberg

13. Komt ie weer, het doek gaat zó dicht

14. Potdicht dus

15. De bergweg ligt hoger dan de fjellet. Ik loop nu met twee vingers in mijn neus tussen twee sneeuwvelden door

16. Deze vijver is een fraai stilleven. Stil is het! Geen stemmen, geen verkeer, alleen wat graspiepers en wat hoenders die met veel lawaai mij afleiden

17. De stokken (kvists) die de loipes markeren zijn allemaal opgehaald en staan in de werkkast van Korsberghytta. Ze hebben er een paar vergeten! (rechts schuin achter het bosje)

18. Het voorjaar en de zomer breken in Noorwegen nagenoeg tegelijkertijd aan. Een pollenexplosie! Een paar jaar geleden waren mijn ogen een zielige opgezwollen vertoning. Tegenwoordig begin ik thuis al te druppelen met antihistaminica. Dát helpt. Op deze fjellet worden de wilgen niet groter dan deze kleine struiken

19. Ik ben terug bij de VW-bus die trouw op mij staat te wachten bij Dolbekksætren. Het was “imponerende”, mijn 1e huttentocht in mijn uppie!

20. We zijn vaker op Korsberghytta geweest en dan lees ik verder in dit boek. Het is geschreven door Knut Lykken, ISBN 9789163172335. Het gaat beslist niet alleen over het overwinnen van bergtoppen, maar biedt een brok geschiedenis. Je snapt het?! Dat ISBN-nummer zit tussen de Sollia-kaart. Het hoort “gewoon” in deze hut te liggen!