1. We rijden vandaag een “rondje” van Enden, via Atna, Alvdal en Folldal door de Rondane terug naar Enden. Dat kan eenvoudig via “normale” wegen. Maar… dat is niet zo ons ding. Wij pakken drie houten bruggen in de route. Één brug is er één te veel! |
2. Met samengeknepen billen rijden we over de 1e houten brug. Een koude duik lijkt ons niks! |
3. En dan blijkt er een brug te zijn die wij niet over kunnen. De brug bij Bellingmø is er één te veel voor ons gewicht |
4. We spieken nog even om de bocht. Bij het aanzien van de planken, gaat de VW-bus in zijn achteruit |
5. De 3e houten brug heeft een nauwe entree, waar we precies tussen passen. |
6. Nu we niet op onze latten naar Korsberghytta kunnen, proberen we er met de VW-bus zo dicht mogelijk bij te komen. Vandaar het innemen van die drie houten bruggen! We tuffen 16 km de bergen in tot de sneeuw ons tegen houdt. Helaas kunnen we bij het bord “stengt” de skies niet meer onder binden. Het duurt nog een paar weken, voordat de blaren genezen zijn ;’) |
Gelukkig kan het ‘abrupte einde Noorse droom’ op een andere manier nog voor leuke verhalen uit Noorwegen zorgen.
Zo is’t maar net!