1. Maandag is wasdag, totdat de telefoon gaat en Henny zegt, dat het té mooi weer is om niet te gaan lopen. Gelijk heeft ze. Ik trek mijn jurk over mijn hoofd, doe een broek en een loopshirtje aan en spring op de fiets. Vanuit Den Oever kwebbelen we richting Waddendijk, over Stroe. Daar kruist de vers (7 november) gerestaureerde kerk van de begraafplaats op Stroe te Wieringen ons pad

2. Al vanaf het jaar 704 is deze plek op Stroe bijzonder. Daar kan ik mij in vinden, want, hoewel het een begraafplaats is, kom ik hier graag om even na te denken. Mocht mijn as niet uitgestrooid worden, dan mag deze hier wel in alle rust neerdalen

3. De kerk kleurt mooi in haar eenvoud in de winterzon die deze maandag volop schijnt

4. Er staan bijzondere grafstenen op Stroe. Met foto’s, met teksten in doorschijnend glas en een met deze bijzondere boodschap

5. Ook stenen met de nodige (vissers) humor. O zo begrijpelijk, als je als zeeman op de wal eindigt. Txt: “Ien ding wil ik nog effe zeage: ik viend ‘t verskrikkelijk om hier te leage”, Joop. Zijn vrouw overlijdt na Joop en zegt: “Ja, en ik ook”, Sara

6. Dirk is er dus eve niet

7. Eindelijk weer eens een kerk met een open deur!

8. In Frankrijk en Spanje stak ik geen kaarsjes aan, omdat het uitbundige katholieke geloof mij niet zo aanspreekt. Maar in de eenvoud van dit kleine kerkje voel ik mij juist geroepen

9. De oudste grafsteen is uit 1627

10. “Pietersz Strandt is in den Heere gerust den 30 Mey 1736”

11. De tekst naast deze urn luidt: “Z.c. Klein geb 16-9-1940 Stroe. Aangespoeld op het droge. Op de resten van gisteren. Gevonden stroe en achter paalscherm. Gedraaide kandelaar van paaltje. Getrommelde Noorse zwerfkei en kiezel. Met stukjes barnsteen. Wr111 in garnalen ketel.

12. Vanuit Stroe lopen we naar de Waddendijk, waar nieuwe overstapjes zijn gemaakt, zodat je ongehinderd over de Waddendijk kunt wandelen

13. Op en boven het Wad is altijd beweging

14. Vanaf de Molgerdijk bij Vatrop zien we twee jachthonden achter hun instinkt aan rennen

15. Naast de Oude Havenmond van Den Oever, als we na 1,5 uur wandelen bijna rond zijn, staan scholeksters op het droge. Hopelijk overleven zij de vogelgriep die ook in onze regio wilde vogels heeft besmet