1. Terwijl het op woensdag 5 oktober in Lhers aardig helder lijkt, zakken in de Pyreneeën de wolken in het dal richting de Frans-Spaanse grens. De wandelstokken kunnen we in de bomen hangen!

2. We gaan niet te voet de Pyreneeën verder in, maar rijden met de VW-bus naar Oloron en belanden in een dag “gevuld met beesten”

3. Het meest aandoenlijke beest is dit paard naast onze kampeerplek. Zij past op deze twee kalfjes en waag het eens om in de buurt te komen. Dan stampvoet dit paard zó hard, dat jij je snel uit de voeten maakt! De herder probeerde de natuur te herstellen, maar hij maakte zich daarna als een speer uit de voeten

4. We rijden door dit typisch Franse straatje in Bedous richting Oloron

5. Op de D294 stuiten we op ons 2e beesten-moment. Geschoren schapen worden naar hun winterplek gebracht

6. De weg naar de Col de Marie Blanque is open. Want natuuuuuurlijk nemen wij niet de kortste route. Wél de mooiste met veel kronkels. We rijden opnieuw de wolken in om 12:30 uur bij 14,5 graden. Koude natte blubberzooi is het daar!

7. Op de Col treffen we dit WOII-gedenkteken aan. Er is hard gestreden in deze regio en er zijn veel mensen gedeporteerd. Bij de Gite waar wij kamperen waren niet voor niets de vluchtroutes richting Spanje, door een haast onherbergzaam Pyrenees gebied

8. Op de Col is het koud, nat en troosteloos

9. We dalen via de D294 de vallei in en komen hier tal van beesten tegen, die er in vrijheid maar met bel rondlopen

10. Er vliegen regelmatig en paarsgewijs gieren over

11. Het lijkt op een Oostenrijks dal, waar beneden koeien aan het herkauwen zijn

12. Het sobere onderkomen van de boer.

13. Bij de paarden lopen nog veulens. We vragen ons af hoe deze overleven in de winter. Waarschijnlijk gaan de paarden ook op stal? En kunnen wij ophouden met “senuwe” over hun welzijn

14. De paarden lopen in de Franse en Spaanse Pyreneeën los, mét bel. Ze zijn gebrandmerkt, anders wordt het zo’n beestenboel om uit te zoeken welk paard van wie is

15. Vee in alle kleuren, soorten en maten

16. Op het Plateau de Bénou val ik weer in mijn Paparazzi-rol. Wél met beesten op de voorgrond, dus het is mij vergeven, toch?

17. Deze koe is van mening dat wij er écht niet langs mogen

18. De koe vond de toeter van de VW-bus minder prettig en laat ons er langs. Hahaha, nog geen 10 meter verderop gaat familie Ezel aan de wandel. Waar? Juist! Op onze route naar beneden

19. Dat geeft mij/Paparazzi de tijd om het prille paar wat beter op de lens te krijgen (zie foto 16)

20. Dit kerkje staat op Plateau de Bénou. Het was helaas gesloten

21. Ook hier, naast het kerkje, weer een WOII-gedenkteken ter nagedachtenis aan alle slachtoffers

22. Op de D934 schieten we bij Bilheres en Ossau een kasteel voorbij. Je ziet nog nét het spichtige torentje links naast het boerenbedrijf

23. Ik zei toch dat het een beestenboel zou worden! Deze stier nam alle tijd om onze VW-bus te bewonderen. Zó gek zijn die Franse stieren dus niet

24. Op de Route Forestiere de Picq Crampes op de D918 wordt heftig hout gehakt, tot groot verdriet van de omwonenden. Om de paar meter treffen we een dergelijk bordje aan

25. In Soeix op de D238 wordt de rivier gekanaliseerd t.b.v. stroomopwekking

26. Naast de waterbak kan de rivier spontaan haar gang gaan om met dit geweld elektriciteit op te wekken

27. Er loopt een hagedis op een muur in Soeix. Wéér een ander beest!

28. We komen in Oloron Sainte-Marie aan via omwegen, natuuuuuuuurlijk. Oloron valt ons tegen, want als we dan tóch de stad in duiken…. dan willen we mooie dingen zien, verwende toeristen dat wij zijn. Oloron is vervallen, arm en biedt niet veel monumenten. Behalve de kathedraal (zie vorig blog) en bijvoorbeeld de stadmuren zoals deze

29. Deze stadsmuur doet ons denken aan Trondheim

30. Stadsmuur elders in Oloron

31. Naast deze meneer gebruiken wij onze lunch in de zon, die inmiddels door de wolken is gebroken

32. Hier gaat het in Oloron van leien dakjes

33. Verval en armoede

34. Zoals ook in deze straat

35. Een ander deel van de stadsmuur met de Gave d’ Aspe die door Oloron stroomt

36. Er loopt een GR-route door Oloron. Dat is niet zo vreemd, met een kathedraal ter plaatse!

37. De GR-route loopt langs deze trapgevel met luiken in de lokale kleur. We ontmoeten hier een mevrouw, die ziet dat we een Nederlands nummerbord hebben. Ze is getrouwd met een Fransman, nadat zij hem 30 jaar geleden in Friesland ontmoette. Zij stuurt ons de GR-route op, zodat wij over de stad kunnen uitkijken

38. De stad Oloron met de kathedraal, gezien vanaf de GR653

39. Deze Nederlandse-Franse dame woont hier. Een spontane en leuke ontmoeting!

40. Om de hoek hebben hier vroeger koeien op stal gestaan

41. We rijden terug naar Lhers over de N134

42. Langs fraaie Franse dorpjes, zoals Sarrance

43. De camping in Lhers ligt écht in de rimboe, boven het dal dat de camping scheidt van Lescun. Die tocht te voet….die lopen we 6 oktober. Cliffhanger…

44. Mocht je denken dat wij nu in de winter hier gaan langlaufen? Vanaf begin december gaat de Gite op slot tot maart/april/mei 2017, afhankelijk van de sneeuwval. Dit is de schoorsteen van de Gite in de winter…
Met de VW-bus naar Noorwegen dus!