1. Op dinsdag 4 oktober is dit ons uitzicht tijdens het ochtendgloren op de Col de Bouezout, Frankrijk. De Pyreneeën zijn nog in nevelen gehuld. Wát een geschenk

3. De plaatselijke wandelclub kijkt verbaasd naar onze VW-bus, die “hun” parkeerplaats heeft ingepikt. De brutale Nederlandse kaaskoppen! Eén brutaal aapje is rechtsonder in zicht

4. Een foto voor de Michelingids: dit is onze route op de D441, naar Lées-Athas, 10:00 uur, 15 graden, om het beeld compleet te maken

5. We komen via de D441e (nóg een maatje smaller) in Lées-Athas, om nieuwe wandelkaarten te kopen. Want…. zoals gebruikelijk zijn onze plannen gewijzigd. Dát zouden we toch nooooooit meer doen, was het niet?

6. De herfst achtervolgd ons, niet wetende dat het eind oktober nog fraaier gekleurd is

7. We vragen ons af hoe landbouw of veeteelt op deze terrassen nog lonend kan zijn? Onze conclusie is, dat de Franse en Spaanse boeren er hard en ingewikkeld voor moeten ploeteren!

8. Op de D441 volgt de ene haarspeld de andere op. Mooi dat die VW-bus dat met twee vingers in zijn neus aankan

9. Van deze haakse bochten dus, stijl naar beneden

10. De hoofdweg in het dorpje Athas

11. Onderaan de berg zijn schapen verzameld, bijeen gehouden door een blaffende schaapshond. We komen regelmatig kuddes op de weg tegen die naar hun winterberging gaan

12. Deze gerestaureerde watermolen in Lées-Athas kun je huren. Mooie uitvalsbasis!

13. We blijven een paar dagen in de buurt van Bedous en komen dit bordje dagelijks tegen, op strooptocht naar brood. Ik stel namelijk hoge eisen aan mijn dagelijks brood

14. De kerk in Bedous, die helaas op slot zit. Want je weet het inmiddels? Zet de kerkdeur op een kier en je hebt mij binnen

15. Nee, het is nog lang geen Pasen! We krijgen eerst Kerst. Deze konijnen tref je aan tegenover de Supermarche in Accous

16. Op de kruising staat een elektriciteitscentrale. Een fraai gebouw. Het bergwater komt door de buis naar beneden (storten)

17. Ons reisdoel bereikt! We willen op de D339 naar Camping Accous, ook wel genoemd: Aire du Plateau de Lhers (Naturelle de Camping). Een mondvol maar dat was die camping wel waard, met een Gite d’ Etappe aan de GR10, met open haard en een pittig luxe toiletgebouw

18. Vanaf de D339 zien we het dorpje Lescun rechts liggen. We weten dan nog niet, dat we te voet van Lhers naar Lescun lopen. Je kunt aan je klompen aanvoelen, dat dit een interessante wandeling wordt…

19. De Franse Pyreneeën met Lescun nog onder in beeld

20. Het Plateau de Lhers wordt de komende dagen ons wandelgebied

21. Weer zo’n mooie herfsthelling

22. Wat een fraai kleurenpalet met rotsen die er boven uit steken op de D339

23. We tuffen verder naar Lhers. Ons wandelgebied prikt ons bijna de ogen uit met haar puntige rotsen

24. Je zou bijna zeggen: “D(r)ie ezels vragen niet weer om blaren”

25. We zijn bijna op het Plateau als we deze maïs-bewaar-korf zien. Die koeien hebben het maar goed hier! Voorlopig lopen ze echter nog in’t vrije veld. Nóg beter

26. We rijden de camping in Lhers voorbij op een doodlopend weggetje naar de parkeerplaats in Aumet. Ik zei toch: ezels! We willen eerst lopen, voordat we op ons gat neervallen in de bus óp de camping

27. De weg naar Aumet slingert door het dal. Lopend van de camping naar Aumet kost een benenwagen 1 uur (op het bordje bij foto 30 staat 30 minuten, maar dan moet je rennen, hoor)! Met de bus zijn we er zo. Een béétje steggelen mag toch wel?

28. Tijdens WOII is het Plateau de Lhers een belangrijk vluchtgebied van Frankrijk naar Spanje. Wij lopen een aantal van deze vluchtroutes de komende dagen. Wat moet het zwaar zijn geweest bij regen, wind en kou

29. Dit is het wandelgebied waar wij een paar dagen later wat “kammen” bewandelen

30. Een wegwijzer, ook naar de Gite, de GR10, maar ook naar de vluchtroute

31. Zo leuk, he, die luchtvering. We horen de VW-bus sissen en dan staat ie horizontaal. Dat is maar handig ook, want toen we de achterklep open deden zonder van de luchtvering gebruik te maken, vielen de mummy’s, de afwasbak en nog véél meer uit de bus. Toch maar ff sissen dan

32. Het dal naar het Plateau van Lhers

33. Het wemelt van de paarden mét bel. Dat wordt weer een leuke nacht, want die paarden (en koeien en schapen blijkt later) lopen tot aan het wildrooster bij de camping

34. Harco zet aan in de 4e versnelling. “Heej, wandelmaat, mijn benen zijn een stukkie korter!”

35. Deze Gite is gesloten. Het seizoen is afgelopen

36. De Spaanse grens lokt ons terug. We besluiten om deze wandeling niet af te maken aan het eind van 4 oktober. Soms zijn we best verstandig

37. Onder ons zien we Gite de Caillau liggen. Daar slapen de herders als ze met hun schapen boven lopen. Ze slapen ook in de Gite op de camping als ze met hun schapen in de dal zijn afgedaald. Dan hangen er ‘s ochtends witte lakens te drogen. ‘t Is maar dat je dit weet

38. We stijgen nog wat mijltjes door. Met mijn polderpoten is het niet lastig om stevig aan te zetten

39. We zijn bij het punt Pourcibo (wandelkaartwijsheid)

40. Die pieken zijn nog forse klimpartijen en de tijd gaat dringen. Het wordt al vroeg donker

41. Rechtsomkeert, meneer HdH!

42. Pic ‘d Anie komt regelmatig op ons netvlies de komende dagen dat we hier onze longen uit ons lijf lopen

43. Het klimaat is zomers te droog en te warm en ‘s winters zijn alle Gites afgesloten. Dan kun je alleen de schoorstenen nog zien boven de sneeuw uit. De distel overleeft dit klimaat prima! We komen deze in dit klein formaat tegen tot super grote distels van zo’n 1.50 meter hoog

44. Rechts van Aumet steekt deze indrukwekkende Pic uit

45. Terug naar de P-plaats in Aumet

46. Een bergbloemetje dat hier ook prima overleeft

47. En dan heb je hier de jou toegezegde moderne schaapsherders, die ons razendsnel passeren op weg naar de hoger gelegen Gite de Cailliau

48. Bij ons thuis zijn de bramen “op”. Hier in de Franse Pyreneeën lopen wij met paarse monden opnieuw te genieten van Moeder Natuur

49. Wie het seintje geeft? Geen idee, maar de paarden verzamelen zich en kiezen ons pad om af te dalen naar het dal

50. Daar hebben wij geen bezwaar tegen, totdat wij er met de VW-bus langs willen. De bewaker van de kudde verhindert dit

51. We rijden terug naar de camping met die lange naam. Druk op de knop, dak omhoog en kamperen maar!