1. Op maandag 3 oktober ons vertrek uit Sos in Spanje richting de A1601 bij 17,5 graden. Een goede start van deze 3e oktoberdag

3. De kampeerplek in Sos, naast een sporthal, waar ‘s morgens de deur wordt open gezet, zodat de toiletten toegankelijk zijn. ‘s Avonds de 2e oktober eindigt een herder met een adembenemend slecht gebit hier zijn loopje met zijn schaapskudde.

4. De eenzame fietser die richting Sangüés afdaalt

5. De Spaanse graanschuur aan de A1601

6. Akkers langs de A1601 in Spanje

7. Aan de A1601 ligt dit Spaanse bergdorp Urnes

8. Op het bordje, dat we honderden keren tegen komen deze vakantie, staat “coto deportivo de caza”. Wij dachten dat dit zoiets betekent als “verboden toegang”, maar een Spanjaard vertelt ons dat het betekent “verboden om te jagen”

9. Weg A1601

10. Het pad naar Pintanos aan de A1601

11. Het pad naar Pintanos aan de A1601. We krijgen steeds meer zin om te wandelen! Op naar de Pyreneeën!!

12. Muurtekst in het dorp Ruesta, dat hopelijk weer wordt opgebouwd vanuit de vervallen staat waar het nu in verkeerd. Het leuke was wél, dat er blijkbaar nog een “restaurant” zit, waar één GR-loper was neergestreken met zijn grooooote rugzak en stok. Want Spanjaarden lopen met één houten stok, het liefst zelf in een bos gevonden en bijgeschaafd

13. De kerkruïne in Ruesta

14. Deze roofvogel stoort zich niet aan een vervallen kerktoren in het Spaanse Ruesta

15. Een verlaten vijgenboom bij de ruïnes van de Spaanse stad Ruesta. Ook de boom stoort zich er niet aan, dat er geen consumenten meer zijn. Hij gaat gewoon door met de vijgenproductie

16. Een wilde vijg die, naast die andere, in onze monden eindigde. Onze maag heeft niks met “vervallen”, die knort op vaste tijden

17. Het oude aquaduct bij Sigüés dat door het stuwmeer buiten dienst is getreden

18. Sigüés in de verte

19. De rivierbedding bij Sigüés met de Spaanse Pyreneeën op de achtergrond

20. Het ijsblauwe stuwmeer bij Sigüés

21. De Valle de Roncal, Spaanse Pyreneeën, Baskenland

22. De nieuwe brug bij Sigüés is in de maak

23. Het smalle, oude bruggetje op de A137 bij Sigüés. Als we er ooit weer rijden, razen we over een snelweg. Sneller, maar niet liefelijker!

24. De rivier de Yesa bij Sigüés. Hier staat nog een bodem water in na gortdroog 2016

25. De Iglesia Romanica uit Siglo XII in Sigüés, Spanje

26. De bus vullen met vers bergwater in Sigüés aan de A137

27. Een warmte-verspreider op een dak in Sigüés, Spanje

28. In Noorwegen is dit plaatje regel, in de Spaanse en Franse Pyreneeën was de zomer van 2016 extreem droog en is een foto van stromende bergbeken een uitzondering!

29. Bergweg door Valle de Roncal. We rijden tussen de bergwanden door. “Genieten” noem je zoiets, toch?

30. Het wapen van Valle de Roncal. Spanjaarden houden, net als ik, van veel kleur!

31. Een roofvogel boven de Valle de Roncal. We zien pittig veel roofvogels in de thermiek hangen deze vakantie. Deze is genomen vanuit de auto…

32. Stalen kunst bij Burgui

33. Een bergbloem bij Bergui. Neeeee, nog steeds geen crocusjes. Maar dit blog is lang en oefent jouw geduld 😉

34. Deze everzwijnen, getekend op een garagedeur bij Burgui, lopen blijkbaar ook ergens rond. Beestenboel, daar in Spanje, op weg naar de Franse Pyreneeën

35. Een blije Spaanse schaapsherder op de NA137

36. Over de NA137 worden schapen van hun zomerweides verscheept richting dal

37. Een bok die met zijn bel een schaap een hersenschudding bezorgt. Hij werpt regelmatig een blik over zijn kudde

38. Er gaan véél Spaanse schapen op de NA137

39. Wéér zo’n blije schaapsherder! We hebben allebei een verkeerd beroep gekozen als je deze mannen in de lens krijgt. Gewoon smullen!

40. Deze Pyreneese Berghond houdt geprikkeld zijn schaapjes bij elkaar

41. De herfst is er al in de Valle de Roncal. Aan het eind van onze vakantie, vier weken later, is het écht herfst in de Pyreneeën. Misschien schilder worden i.p.v. schaapsherder?

42. Opnieuw roofvogels op de thermiek in Valle de Roncal

43. Het Gemeentehuis in Roncal, Spaans Baskenland

44. In Roncal aan de NA137 zien we regelmatig dergelijke schoorstenen

45. Wen er maar aan… ik fotografeer een bergje kerken tijdens deze vakantie. Een verslaving die al jaaaaaaren onbehandelbaar is. De kerk in Urzaiqui

46. Isaba: bloembakkenstad. Spanje hoor, niet Oostenrijk!

47. Een stadstuin midden in Isaba

48. Harco kijkt zijn ogen uit naar alle bloempotten en bloembakken die Isala een bijna Oostenrijks karakter geven

49. Een heel nauw straatje in Isaba waar Dappere Dodo doorheen trippelt. Na een flinke stadstrippel eindigen we zonder lunch maar met rammelende magen in de VW-bus. Het seizoen is over en de boel is domweg dicht

50. Deze blauwe houten serre in Isaba lijkt wel een schilderij. Het is een bloemige, artistieke dag gevuld met beesten. En wij dan mét blije herders

51. Na Isaba op de NA137 tref je dit looproute-bord aan. Hier spreekt men niet van GR-routes. Nu denk jij, waarom fotografeert die Gup zo’n bord? Nou, omdat deze Gup altijd snode plannen heeft voor de toekomst…

52. De looproute die de NA137 kruist, gaat over dit vervallen bruggetje. Daar kun je toch over dromen als je weer thuis bent? In 2017…. misschien…

53. Weg NA137

54. Na iedere bocht is de NA137 weer anders!

55. Ook de NA137. Rechts een beetje Oostenrijks en links doemen de ruige Pyreneeën op

56. Opnieuw of nog steeds de NA137

57. De pas met haakse bochten op de NA137. Die weg is van alle markten thuis!

58. Bocht na bocht op de NA137

59. De groene variant van de NA137. “Van alle markten thuis”, schreef ik toch?

60. Op de NA137 de pas richting Frankrijk, dwars door de Pyreneeën. Die VW-bus zal weten dat ie in onze handen is 😉

61. Uitzicht tijdens een pitstop vanaf de NA137 richting Frankrijk

62. Je kunt weldegelijk langlaufen in deze gebieden, zoals bij Larra Beluga, NA137. Ik beken het opnieuw, ik ben behept met dromen over de toekomst

63. Dan hebben deze koeien het op de top beter bekeken op de NA137, die hebben hun sjouw al gedaan en blijven liggen waar ze herkauwen

64. Op de NA137 (jaaaaa, we rijden er nog steeds op!) stuiten we op de Pax Avant route, met ski’s op de nek naar boven!

65. De NA137 verschiet van kleur en vormen

66. Sneeuwstok en indrukwekkende bergen, óók de  NA137 richting Frankrijk

67. Wilde paarden lopen langs de NA137 richting Frankrijk. Dat is onze eerste kennismaking met paarden die in de Pyreneeën lopen.

68. Een gele herfstwaas van mossen langs de NA137

69. Op de NA137 de pas richting Franse grens

70. De pas richting Roncalia, Frankrijk, op de jou inmiddels bekende weg

71. Op de NA137 (where else?) een langlaufbrug bij Roncalia, Frankrijk

72. Langlaufgebieden op het grensgebied (met het oog op mijn toekomstdenken)

73. Sneeuwstokken op de Frans grens

74. Grens Spanje-Frankrijk, Franse kant aan de D132

75. Op de D132 werpt Harco een blik op de vlakte richting Pau (Frankrijk)

76. Net de stappers op de Franse bodem gezet. Gelijk de sokken er in!

77. Skiliften op de D132. Achteraf concluderen we, dat de Spaanse Pyreneeën de “loop-kant” is en de Franse kant de toeristische skilift-kant

78. Op de D132 een foeilelijk skidorp en camperplek. We geven hard gas / Harco’s voet eigenlijk

79. Boven een bos in herfsttooi de Franse Pyreneeën

80. Herfst en skipistes op de D132

81. Op de D132 zien we hellingen vol met deze kleine brem

82. De D132 met uitzicht op de Franse Pyreneeën

83. Alpenbloem in de rimboe

84. Tegenover de D441 staart deze zigzaggende bergweg ons aan. We hopen dat we deze vakantie een dergelijke weg tegenkomen.

85. De D441 betekent pas-rijden op té weinig asfalt. Genieten dus

86. De GR58 kruist de D441 (staat nu op mijn to-do-lijstje, wees gerust)

87. De D441 kan ‘s winters worden afgesloten. Dát zijn onze weggetjes!

88. De D441 richting Leés-Athas is smal. Met een camper kun je hier niet zo goed uit de voeten!

89. Weg D441 richting Leés-Athas in Frankrijk, in de buurt van Col de Bouezout. Wij vonden dit een mooie vrije kampeerplek voor onze bus, met ons er in natuuuuurkijk

90. Zo eenzaam staan we niet, blijkt de volgende ochtend als een groep Fransozen stopt voor een wandeling. Tenslotte staan we naast een wandelpaal! Dus we kunnen het de Fransozen niet kwalijk nemen dat zij ons wakker maken!

91. Ons uitzicht vanaf de D441 heeft vele gezichten. We raken niet uitgekeken!

92. Als we links kijken is het uitzicht nogal liefelijk

93. Daaaaaaaaar zijn ze dan, de krokussen. We zien ze regelmatig de komende twee weken in de Pyreneeën. Op 3 oktober zie ik deze bollen echter voor het eerst en raak in verwarring met de seizoenen

94. Harco neemt er een glas wijn bij en geniet!

95. De zigzaggende bergweg naar boeren die 2x per dag over het grindpad langs onze bus scheuren

96. Met zo’n uitzicht zet je toch de spurt er in om in de Pyreneeën te komen? (weg D441, vrije plek)

97. Helemaal in mijn nopjes met onze vrije plek!

98. Zo’n typisch statig bos waar ik de mars in heb aangenomen, dat ze Foret d’ Issaux noemen en waar de GR85 ook ergens loopt. Harco verslindt lettertjes, terwijl ik hier op pad ben. Hij is de verstandigste van de twee, toch?

99. Blik vanaf de boswandeling boven de D441

100. Mijn uitzicht na wat zweetdruppels (niet van die 21,5 graden)

101. Koeien die ieder afzonderlijk een bel om hebben, zodat zij ons ‘s nachts bij de les houden op de D441

102. Kortom: mooi plekkie om onze VW-bus te parkeren voor een nacht