Wij zijn weer “afgemeerd” met onze bus op het eiland, terwijl de dag van alledag al in de startblokken stond.
De schilder had zijn steiger in onze afwezigheid gebouwd, maar hij kon de stelling niet heen en weer schuiven.
Dus? De duindoorn moest er maandag af!

Met de elektrische heggenschaar, die wij blijkbaar rijk zijn, vlogen de prikkende stengels in het rond.
Toen Harco thuis kwam na zijn 1e werkdag in Nederland, kreeg hij een schop in zijn handen gedrukt met het verzoek om nog wat stobben er uit te spitten.
Resultaat? Een nette broek in de was.

De steiger kan nu “hen en werrumme” en Dick kan uit de voeten. Tenminste… als het droog is en het vochtgehalte laag. Want… Dick is een vakman van het ouderwetse soort. All-season-verf bestaat volgens hem niet. Het liefst zou hij vakgenoten van de ladder sleuren als zij in té vochtig weer verf aanbrengen en dat gepeperd in rekening brengen.
“Tegenwoordig kan de verf daar tegen?”, vult Dick aan. “Nou, juist niet! Want alle giftige elementen die verf vroeger zo goed maakten zijn verboden. Dus ik schilder niet bij vochtig weer!”

Nou, ik sloop de tuin wél als de mist neerdaalt op mijn rode mutsje. Niet dat het koud is, maar mijn haar gaat altijd ergens zitten waar ik het niet hebben wil.
Dan maar goedgemutst de vakman verder op weg helpen