1. Pas op! Koeien hebben voorrang! Hierover meer in dit blog… |
2. Even tussen de Alcalá-blogs in, nog wat wandelvoer voor de liefhebber:
Op 11 oktober gaan we opnieuw de GR11 op. We liggen van de klim van de 10e oktober op de GR11, maar dan de andere kant op, duidelijk nog niet op apengapen 😉
De dag begint frisjes! Het is -2 graden om 9:00 uur. Dat is te zien aan de sporen van een VW-bus die vertrokken is naar andere oorden.
De auto van een GR-loper, waar wij op uitkijken bij de Refuge hut, zit dik onder het ijs.
Die besnotte handschoenen (een vorig blog) komen vandaag goed te pas, totdat de zon onze loopwereld heeft opgewarmd.
|
3. Rijpsporen van een collega-VW-bus |
4. Het wordt serieus krabben voor de GR11-lopers die bij de Refuge hun auto hebben laten staan. Het ijs druipt langs de zijkant van het raam. Leve de mummies (van BEVER) |
5. De zon komt nét over de top. Tijd om onze veters te strikken! |
6. De GR11 is ook een vluchtroute in WOII geweest (zie een vorig blog over de Franse Pyreneeën). Hier een bunker die de route beschermt |
7. Het routebord voor de GR11 |
8. Het pad loopt onder een overhangende rots door. Imposant! |
9. Breed hebben wij het niet als GR11-ers |
10. Een triest memorial. Een redder komt in het voorjaar van 2016 om, terwijl hij een toerist probeert te redden. Wij vermoeden dat het om iemand gaat die beneden in de rivier wilde afdalen om te “raften” in zijn overlevingspak met helm op. Het is de tendens (vind ik) om tijdens vakanties het steeds spannender te maken. Normaal is niet goed genoeg. Maar wie betaalt de hoogste prijs? De redder? |
11. De GR11 |
12. GR11, spannend genoeg toch? |
13. Een fraaie blauwe vlinder kruist ons GR11-pad |
14. Tijdens onze routes door de Pyreneeën zijn de meeste rivieren “opgedroogd”, omdat er stuwmeren zijn aangelegd. Hier in de bergen kun je een waterfles nog vullen! |
15. Lunchtijd 🙂 |
16. Hier manoeuvreert men dus met wetsuit en helm door naar beneden, maar dan met nog méér watergeweld, want het er dondert meer water in het voorjaar naar beneden! |
17. Najaarsbloemen op de GR11 |
18. De koe-cabane op onze voettocht. We besluiten hier om nog verder te lopen. Het pad ziet er zó uitdagend uit. In de laatste twee weken van onze vakantie halen de herders hun schapen op en de boeren hun koeien uit de bergen. De herfst zal kort zijn en dan kan het hier zomaar sneeuwen! Zelfs dát maken we nog mee midden-oktober |
19. Een blik vanaf de GR11. Bijna niet echt! |
20. Ik bestudeer het pad boven ons. |
21. Hier lopen we straks het uitgestrekte, smalle dal verder in |
22. Uitgesleten bewijs van de ijstijd. Niet vragen welke ijstijd precies. |
23. Bedenkelijk gezicht. Nog een pittig eind sjouwen… De helft van de thee (zie thermos achter elleboog) is op, dus dát scheelt |
24. Blauwe bergbloemen |
25. Een vrouwtje van xxxx-bergvogel-soort, dat netjes op de lens bleef zitten. Super beest |
26. Het dal komt steeds verder om een nieuwe hoek tevoorschijn. Prachtige beelden! |
27. Follow the leader! Who is? He is! |
28. Het gras is knetterhard om op te zitten, maar wel fraai geel voor de foto |
29. Op hoger niveau op de GR11 zien we sneeuw op kale rotsen |
30. We komen regelmatig rozenbottels tegen in de Pyreneeën. Het is écht herfst |
31. GR11 |
32. Koeien langs de GR11 |
33. Ongelooflijk dat hier diep in het dal nog zoveel koeien lopen, mét kalveren en vrolijk uitziende stieren die genoeg “werk” verzetten |
34. Uitzicht vanaf GR11 |
35. Op het pad een rode jas van een lotgenoot (linker kwadrant) op de GR11 |
36. In het dal zien we een koe-brug. De beesten kunnen aan beide kanten van het dal grazen |
Pas op! Koeien hebben voorrang! |
38. We moeten op het smalste stuk van de GR11 koeien voorrang geven. Volgens mij moet je dan een uitstekende rotshanger zijn, wil je elkaar tegenkomen! |
39. Ook hier spettert nog voldoende water naar beneden in de nazomer |
40. GR11 |
41. De GR11 is afwisselend genoeg |
42. Deze distel zien we regelmatig als barometer op voordeuren hangen. Open = zon! |
43. Bergbeek GR11 |
44. Uitloop van die bergbeek over ons pad. Hoe “Noors” is het hier om in het voorjaar te wandelen? |
45. Dit is dus dat smalste deel, waar koeien voorrang hebben op mensen. Volgens mij zette ik hier “de sokken er in” = haast |
46. We keren om, terug het dal in naar het begin van onze wandeling |
47. Retour GR11 |
48. Moeder en kind, GR11 |
49. Hemelse blik |
50. GR11 retour |
51. De eenzame loper |
52. De berg-vink? |
53. Nog een ander soort blauwe bergbloemen. Overlevers! |
54. Zwarte berg-bessen. Nooit eerder gezien (door mij) |
55. Het verveelt nooit, onze blik op de Spaanse Pyreneeën |
56. Oeps, nieuw-soortige-rekbare-wandelbroek-BEVER-met tochtgaten |
57. Harco geloofde mij niet, maar Tuja-bessen zijn eetbaar. Je kunt de honing er uit zuigen. Ik lééf nog, hoor! |
58. Bijna “thuis” |
59. De historische brug bij San Nicolás de Bujaruelo |
60. Harco’s 1e sigaar deze vakantie. Welverdiend op de GR11, na 4,22 uur lopen, 17,5 km, max hoogte 1670 (dalwandeling) |
61. De dag is nog niet afgerond! Ons gereedschap in de VW-bus komt wéér te pas! Deze keer de startkabels. Kijk eens hoe blij deze Spaanse is! |
62. De laatste zon om 15:43 uur (hoezo donker in Noorwegen???) op 11 oktober 2016 |
Mooie plaatjes ………..
Prachtige wandeling .
Klimmen en klauteren .
Fijn dat het goed lijkt te gaan met de rug , Nardi ( althans dat lijkt er sterk op )
Ciao….Frits
Met mijn masjientje gaat het “murakels” (Twents) goed. Met mijn medicijnenbergje minder, want dat is pittig (Noord-Hollands) geslonken 🙂