1. Fjellgardsvegen is ↑ een zijweg bij Veum (niet Varge Veum, hoor) van weg 355 in Fyresdal Kommune. Één weg noordelijker dan Kleivgrendsvegen met Torsdalsbu, richting Hovstøyl (zie vorige blogs uit Noorwegen). Kortom: zoveel kilometers hebben we niet gemaakt om weer in een totaal ander avontuur te verzeilen.

3. De weg naar Øysæ is nog steeds gesloten. Dat verbaasd ons niet na ons avontuur met Hovstøyl op 24 en 25 mei. We rijden door naar Fjellgardsvegen

4. Terwijl we Kleivgrendsvegen afrijden, passeren we eerst een opvanghuis voor, naar het lijkt, mannen die een werkstraf uitzitten. Écht een beeld van Noorse werkstraf: grote, stoere kerels die aan de zaag staan bij stapels hout. Hier uitrustend in de zon met een bakje koffie.

5. Langs Kleivgrendsvegen staan nog mooie oude boerderijen en huizen. Hier een stabbur uit 1823. Een stabbur is een Noorse voorraadschuur bij een boerderij. Men bewaarde hier meel en graan op de 2e etage en gerookt vlees en gezouten vis op de 1e etage. De stabbur staat op palen om vocht en de komst van muizen en ratten te vermijden. Vorstvrij is een stabbur niet.

6. De omgeving van “Fyresdalsheiane” is mooi!

7. Langs Fjellgardsvegen prachtige authentieke houten huizen en boerderijen

8. Hier woonde blijkbaar de architect

9. Het ene houten bouwwerk is nog mooier en beter onderhouden dan de andere. Links van het stabbur zie je de oprit naar de koeienstal. In Noorwegen staan de koeien ‘s winters op de 1e verdieping op stal. Deze oprit is van steen, maar doorgaans zijn deze nog van hout

10. Het bergwater stroomt van platte horizontale stenen stap voor stap naar beneden

11. Op Fjellgardsvegen is een “Verne Vassdrag”. Dat betekent zoveel als het wettelijk vereiste omleggen van waterstromen ten gevolge van elektriciteitswinning.

12. De mooie stroom over de plateau-stenen eindigt hier, vanwege het omleiden van het water, in een klein stuwmeer

13. Wellicht hangen de kabels onder de brug om hout, dat bergafwaarts kan stromen, in banen te leiden?

14. Harco puzzelt er nog even op

15. We rijden de onverharde Fjellgardsvei verder op omhoog de bergen in

16. In de Fyresdal Kommune is Fjellgardsvei de meest noordelijke weg linksaf. Een detail vind je onder 1.

17. We nemen de afslag naar Skålid, waar we niet verder kunnen rijden dan deze jachthut. De hut wordt goed gebruikt door mensen uit de regio. Voor serieuze zaken als het regelen van de jacht, maar ook voor sociale zaken, zoals koffie drinken en wafels bakken

18. Er hangen een ketel, mokken, pannen en potten en dit wafelijzer in de jachthut in Skålid

19. Gelijke rechten voor Noorse vrouwen is al véél verder dan in Nederland. Denk alleen al aan het aantal technische vrouwen op de boorplatforms

20. Er is ook man-gerichte humor in Skålid

21. Advies van de Jachtvereniging: Drink melk om de perfecte “elsker” / lover te worden

22. Serieuzer zaken in de jachthut: nadat het jachtseizoen is afgesloten moet het aantal afgeschoten koe/stier/kalf-elanden aan de officiële instantie worden gemeld. Het afschieten van wild gebeurt met beleid.

23. De weg richting Aslestad wordt primitiever. We komen geen bebouwing meer tegen

24. En ja hoor! Daar staan wij weer voor een slagboom: STENGT! Worden we deze vakantie niet door bevers achtervolgd, dan is het wel door onverwacht afgesloten wegen. We parkeren de VW-bus naast de slagboom op een schitterde plek langs de bergbeek. We laten ons niet kisten en gaan te voet verder

25. De sneeuw is nog maar net verdwenen van deze weg. We veren daarom verder omhoog

26. Smeltwater zoekt uitweg naar …. juist, onze route … we blijven maar op de weg lopen. Een makkie! Met op de achtergrond Øysteinsfjell (1172) die we vanaf Hovstøyl hytte ook konden zien

27. Bergje op bergje af met naast ons sporen van elanden. We zien deze vakantie sporen en uitwerpselen genoeg, zelfs ‘s nachts naast de bus, maar zien nooit één eland rond huppelen.

28. Het meer naast de weg is nog bevroren. ‘s Nachts koelt het af tot rond het vriespunt!

29. Gelukkig hebben we onze schaatsen niet bij ons 😉

30. De weg eindigt bij Kjøpsvatn, alwaar een boompieper vanaf een boomtop aan het balsen is, net als die boompieper in het Drangedal tijdens ons bezoek bij Marco

31. Helemaal aan het einde van Fjellgardsvegen staat een grote “hytte”. De volgende dag ontdekken we, dat de eigenaar halverwege deze weg een sneeuwscooter in een houten garage met blauwe deuren heeft staan om naar zijn hut te scheuren.

32. Harco bestudeert de scootersporen die kriskras over het ijs lopen. Naar de bewoonde wereld over het ijs is een stuk korter dan over de weg!

33. En hier dan de titel van dit blog. Tot onze grote verbazing is deze hut tot de tanden in de afrastering en camera’s gezet. Op Lonely Planet! Hoewel… een eland had het hek platgetrapt, dat hing in de hengsels

34. De weg naar Øysæ is nog steeds afgesloten, maar deze weg aan de andere kant van Øysteinsfjell is ook niet toegankelijk voor auto’s (als je het hek met STENGT wegdenkt)

35. Na onze sneeuwavonturen van 24 en 25 mei is er geen haar op ons hoofd die er aan denkt om een pad in te slaan richting Øysteinsfjell

36. Thomas, waar we die mooie stenen van hebben gekregen, adviseerde ons om naar de Moberg Gamle Gruver te gaan. We willen graag jacht op mooie stenen maken, maar… wéér natte voeten en té snel stromend water? We lopen over de heerlijk makkelijke weg met twee vingers in de neus terug naar de bus. Hoogste tijd om lekker dingen uit die luxe koelkast te vissen!