1. Nog geen 100 meter na onze vrije plek aan een meer bij veg 4, ontdekken we een camping. Oeps…

2. De zon straalt over diepblauwe binnenmeren aan veg 41

3. We rijden om naar deze camping in Ămli. Die houden we in gedachten voor een volgende keer! Wat een aardige mensen, op een bijzondere plek

4. We gaan de gebaande weg weer af, de Gamle Gjølvdalvegen op. We hebben die bus niet voor niets!

5. Dan kom je dus voor verrassingen te staan, mét bus dus. We moeten omkeren of met knikkende knieën over de oude brug

6. Harco stopt om het zweet van zijn voorhoofd te vegen en ik wandel doodgemoedereerd terug de oude brug op. Dit plaatje wil ik hebben! De kans dat er iemand aankomt? Hahahahaha

7. We komen regelmatig dergelijke witte strandjes tegen in Noorwegen. Deze is in Askland

8. En deze boer in Askland heeft geen klagen over zijn uitzicht

9. We komen bij een “Gardanlegg frå jarnalderen”. Een oude woonplek dus, dan 400-500 jaar na Christus

10. Gardanlegg met diverse heuvels

11. We vallen vandaag van het ene oude in het andere. Hier heeft bij Trongedalsnuten ooit een oversteek over de rivier gezeten

12. Zonnespel in het water bij Trongedalsnuten

13. Een mooi wandelgebied met verrassingen

14. Een duidelijke geval van “stengt”. De gamle veg is afgebroken

15. Een van de vele stuwdammen die wij deze korte vakantie tegen komen. Er wordt via het wegvangen van rivierwater heel wat watt’s geproduceerd! Meestal staan er camera’s en wordt het publiek zo ver mogelijk weg gehouden, maar bij deze dam is zelfs een houten trap gemaakt om van onderaan de dam omhoog te kijken

16. Het gevolg is, dat rivieren droog gelegd zijn, zoals hier bij Nesvatn, waar het water wordt afgetapt richting krachtcentrale. De bodem van deze rivier heeft opvallend platte stenen.

17. Ondanks dat er amper nog water stroomt, zie je stroomversnellingen. Het is al een aantal weken zonnig warm (voor Nederlandse zeurpieten: warm voor Noorse begrippen), er komt meer dan genoeg water naar beneden donderen. We zien verderop pas waar dat naar toe gaat

18. Uitzicht op Bergstadfjellet met een fraaie witte muts

19. En eindelijk! Op onze 2e dag in Noorwegen staat Harco op de 16e mei in de sneeuw. Hij weet dan nog niet, hoe diep hij nog zal afzinken! Cliffhanger

20. Zicht op Fyresvatn vanaf veg 401

21. We stoppen voor een foto van het woord “Breivik”. Een plaatselijke Noor kijkt ons nors aan. “Breivik” is nog steeds een trauma voor de Noren, vooral nu hij een rechtszaak is begonnen om uit de isolatie te komen

22. Voor dergelijke “wegen” hebben we een reservewiel onder de VW-bus laten zetten!

23. Schuur in Askedal

24. Dit is dan de krachtcentrale waar het water terecht komt via de buizen die je op de bergwand ziet liggen

25. Wat is het mooi in de drie zuidelijke provincies waar we zijn. De frisse groene berkenkleuren, bomen die nog uitlopen maar bruin ogen en diepgroene naaldbomen. Heuvel na heuvel, een kleurenfestival

26. Vrådal, een omrit waard richting V38, zodat ik de kerk op de foto kan zetten

27. Vrådals skipiste in retraite

28. Sneeuwkanonnen met vakantie in Vrådal. Later ontdekken we, dat niet overal extra aanvoer nodig is. Daar mag een beetje minder óók wel!

29. Het skidorp Vrådal is niet een omrit waard! We stuiten deze vakantie vaker dan in noord-Noorwegen op omvangrijke skidorpen. Uit de grond gestampt. Gelukkig bleef het gras bovenop zitten

30. Richting Kviteseid dalen we met 11%. Haakse bochten! Gelukkig geen campers als tegenstanders 😉

31. Haakse bochten met 11% zien er zó uit. Makkie voor de bus, blijkt. Harco is ingereden!

32. Kviteseid bygdetun

33. Mooi, dat dit zo goed bewaard is. Hout heeft ook een grote overlevingskans in Noorwegen! Tenslotte weten Noren wel hoe zij met hout om moeten gaan

34. Kviteseid ligt niet voor niets op de wegenkaart aan een groene weg

35. Voordat we bij Marco in Lunde binnenvallen, koken we onderweg onze avondmaaltijd. Luxe kamperen hoor, met die VW-bus! Je stopt, kookt, doet de afwas en rijdt verder. Iesiepiesie

36. De fles Ardbeg is geland bij Marco. Hij kijkt blij en dat blijft hij de 17. mai ook! Die blogs over 17. mai over Bevers en Bunads zijn al geschreven. Lekker onchronologisch